Μας αρέσει η εύκολη ζωή, θεωρούμε ότι όλοι αξίζουμε το καλύτερο, οι χειρωνακτικές εργασίες δεν είναι για εμάς, θέλουμε αν γίνεται να... κλέβουμε τον γείτονα μας αλλά να μην μας πιάνει κάνεις, βρίζουμε τα «λαμόγια» πολιτικούς μέχρι φυσικά να έρθει ο περιβόητος διορισμός, βλέπουμε την δημοκρατία σαν ένα δικαίωμα που μας επιτρέπει να κάνουμε και να λέμε ότι θέλουμε χωρίς να μας ενδιαφέρει αν γινόμαστε αγενείς ή προσβλητικοί ενώ πιστεύουμε ότι για κάθε θέμα έχουμε την σωστή άποψη. Είμαστε οι σημερινοί Έλληνες, ή μάλλον είμαστε οι άνθρωποι που κατοικούν στον τόπο που κάποτε ζούσαν Έλληνες.

Σε κάθε εύκαιρα δοξάζουμε τους προγόνους μας καθώς περηφανευόμαστε πως είμαστε γνησία παιδιά τους. Καυχιόμαστε για την αρχαία Ελλάδα που μετέδωσε σε όλους τον πολιτισμό την ίδια ώρα όμως δεν γνωρίζουμε δέκα ονόματα μεγάλων αρχαίων Ελλήνων, δεν γνωρίζουμε καν βασικά ιστορικά στοιχειά του Ελληνικού Έθνους, αδιαφορούμε για τις επιστήμες «οι οποίες δεν κάνουν και κάτι χρήσιμο», θεωρούμε σημαντικό μόνο ό,τι επιφέρει χρήματα, πιστεύουμε πως είναι τιμητικό στην Ευρώπη να μας ξέρουν σαν τον λαό που κάνει «όπα», κάνουμε τους νταήδες σε ευγενικούς τουρίστες και δεν θα είχαμε κανένα πρόβλημα αν αύριο σφαγιάζονταν κανά εκατομμύριο μετανάστες μιας και αυτοί οι βάρβαροι δεν έχουν θέση ανάμεσα σε τόσους γνησίους Έλληνες.

Ας κάνουμε έναν απολογισμό για το τι έχουμε πετύχει οι Έλληνες μετά την τελευταία μας μεγάλη στιγμή, το «όχι» στον Μουσολίνι και την παρέα του. Είχαμε πέντε χρόνια εμφύλιο σπαραγμό, ανεχτήκαμε 7 χρόνια ένα δικτατορικό καθεστώς(κάποιοι ακόμη το αναπολούν), εκλέξαμε (και συνεχίζουμε να το κάνουμε) επί 37 χρόνια απατεώνες με μονή επιθυμία από αυτούς να μας δώσουν και εμάς μια «θέση» για να φάμε μαζί τους, χάσαμε την μίση Κύπρο, επιτρέψαμε στους Τούρκους να βάζουν και να βγάζουν σημαίες στα Ίμια, να καταρρίπτουν ελικόπτερα και έπειτα να ευχαριστούμε τους Αμερικανούς που δεν προκλήθηκε πόλεμος, χάνουμε το όνομα Μακεδονία, διαλύσαμε την παιδεία μας, χάσαμε την ομοιογένεια μας, αλλοιώσαμε την ιστορία μας με τους «συνωστισμούς της Σμύρνης» και την «πολιτισμένη Τουρκοκρατία», καταστρέψαμε την γλώσσα μας, ντυνόμαστε συμφώνα με τα γούστα ενός ομοφυλόφιλου αμερικάνου σχεδιαστή, ξεχάσαμε τον πολιτισμό μας, χάσαμε την αισθητική μας(μία βόλτα σε ένα club αρκεί για να δει κάποιος τις σημερινές Ελληνίδες και την δημοπρασία που γίνεται για το ποιος νέος με μπλούζα με άνοιγμα ως τον αφαλό θα δώσει… περισσότερα για να τις κερδίσει), περιορίσαμε το δημοκρατικό πολίτευμα ανάμεσα σε δυο οικογένειες και τον τελευταίο μηνά με την ψήφο μας παραδώσαμε λίγη από την ελευθερία και την πατρίδα μας για να λίγο περισσότερη ασφάλεια.

Είναι προσβολή λοιπόν να λεγόμαστε Έλληνες. Όχι για εμάς, αλλά για αυτούς. Για τον Σωκράτη, τον Περικλή, τον Θουκυδίδη, τον Λεωνίδα, τον Θεμιστοκλή, τον Αρχιμήδη, τον Πλάτωνα, τον Μέγα Αλέξανδρο, την συνέλευση των Αθηναίων, τον Αριστοφάνη, τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, τον Κολοκοτρώνη, τον Καραϊσκάκη, τον Καποδίστρια κτλ… Είναι αγένεια στις μνήμες αυτών να υποστηρίζουμε ότι έχουμε το ίδιο αίμα. Εκείνοι ήταν πρόθυμοι να δώσουν την ζωή τους για την ελευθερία, την Ελλάδα τους και το όνομα τους και εμείς είμαστε έτοιμοι να πουλήσουμε και την Ακρόπολη αν χρειαστεί για να μη χάσουμε το i-pad, το i-phone και την χειμερινή θέρμανση.
Ανέστης, 22 Ετών, Έλληνας πολίτης