Όταν αποβάλλουν μελάνι, κινούνται γρήγορα προς μια κατεύθυνση, κι έτσι ο εχθρός...
που προσπαθεί να το φάει, πολύ απλά, το χάνει! Χάνει την ορατότητα και δεν μπορεί να το δει ή να δει προς τα που έφυγε, όταν πλέον βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής για να το κάνει μια... μπουκιά!

Γι’ αυτό λοιπόν τα χταπόδια έχουν μελάνι, για να "την κάνουν λούης"!

Πως τα χταπόδια αποβάλλουν το μελάνι;

Είναι πολύ απλός ο τρόπος που τα χταπόδια αποβάλλουν μελάνι. Γίνεται σε συνδυασμό με τη φυγή του, με έναν πολύ πετυχημένο και έξυπνο τρόπο.

Τα χταπόδια κολυμπάνε - κινούνται στη θάλασσα με ένα συγκεκριμένο τρόπο. Απλά μαζεύουν νερό σε μία κοιλία και το αποβάλλουν με δύναμη από ένα σωληνάκι, ωθώντας το προς τα μπροστά.

Τώρα, έχουν κάποιους σάκους μέσα τους που είναι γεμάτοι με μελάνι και βλέννα. Όταν αυτό απειλείται, τότε από το σωληνάκι που αποβάλλει νερό, αποβάλλεται και ποσότητα μελανιού - βλέννας.

Έτσι το χταπόδι, φεύγει και παράλληλα αφήνει ξωπίσω του -προς την αντίθετη κατεύθυνση που είναι να κινηθεί- μελάνι. Ο κυνηγός του έτσι το χάνει.

Αυτός είναι ο πρώτος τρόπος που ξεγλυστράει και φεύγει.

Ο δεύτερος τρόπος αποβολής, έχει να κάνει όχι με άτακτη φυγή, αλλά με απλό μπέρδεμα του εχθρού για την ακριβή θέση των μελών του σώματός του.

Αποβάλλει μικρή ποσότητα μελανιού μεγάλης περιεκτικότητας σε βλέννα, με τον ίδιο τρόπο με πριν, χωρίς όμως να φύγει άτακτα.

Με αυτόν τον τρόπο, εξαιτίας της μεγάλης περιεκτικότητας σε βλέννα, δημιουργούνται πυκνά "σχεδόν στάσιμα" συννεφάκια, μπερδεύοντας έτσι τον εχθρό για την ακριβή θέση των μελών του σώματος του χταποδιού.