ΜΠΡΑΒΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΣΚΕΠΤΟΝΤΑΙ ΤΟ ΕΝΑ...

13 φορές πατέρας!

 

Σε μια εποχή απόλυτου εγωκεντρισμού, όπου τα διαζύγια διαδέχονται το ένα το άλλο και η υπογεννητικότητα βρίσκεται μονίμως στο «κόκκινο», σε μια εποχή κατά την οποία η οικονομική δυσπραγία, έχει «βυθίσει» τους περισσότερους από μας στην μελαγχολία, υπάρχουν ορισμένοι άνθρωποι οι οποίοι τολμούν να δουν τη ζωή τους κάτω από ένα διαφορετικό, αισιόδοξο πρίσμα!

Μια τέτοια περίπτωση ανθρώπου είναι και ο παιδίατρος της Λέρου, ο 47χρονος Νικήτας Ταχλιαμπούρης, ο οποίος μαζί με την 45χρονη γυναίκα του Μαρία, μέσα στα 24 έτη της κοινής τους ζωής, έχουν αποκτήσει 13 παιδιά! Μπορεί για τους περισσότερους από μας, η απόκτηση σήμερα ενός και μόνο παιδιού να φαντάζει εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση, όμως για το συγκεκριμένο ζευγάρι, η χαρά που απολαμβάνει κάθε φορά που έρχεται στον κόσμο ένα παιδί τους, υπερκαλύπτει κάθε δυσκολία και κάθε εμπόδιο!

Είχαμε την χαρά να επισκεφθούμε την οικογένεια Ταχλιαμπούρη, στο σπίτι τους στα Άλιντατης Λέρου! Και ενώ περιμέναμε να βρεθούμε μπροστά σε δυο κουρασμένους γονείς, γεμάτους άγχος, που προσπαθούν μάταια να «φέρουν» βόλτα τα άτακτα και ατίθασα παιδιά τους, η πραγματικότητα ήρθε να μας διαψεύσει! Ούτε φωνές, ούτε υστερίες! Ένα σπίτι γεμάτο θετική ενέργεια και πολύ αγάπη, όπου η πειθαρχία δεν είναι αποτέλεσμα επιβολής, αλλά συζήτησης και επικοινωνίας!

Η απίστευτη ηρεμία και πραότητα η οποία ήταν ζωγραφισμένη στα πρόσωπα, τόσο των ίδιων των γονιών όσο και των 13 παιδιών τους, μας προξένησε μεγάλη εντύπωση. Μια οικογένεια κυριολεκτικά χορτασμένη από στοργή και τρυφερότητα!

                               

Αξίζει τον κόπο, να σας συστήσουμε τα παιδιά της οικογένειας Ταχλιαμπούρη! Η μεγαλύτερη είναι η Ασημίνα 23 ετών, ακολουθούν ο Νίκος 22, ο Γιάννης 20, η Αγγελική 18, η Πόπη 17, η Φλόρα 15, ο Παναγιώτης 13, ο Νεκτάριος 12,  Άννα 10, η Μαρκέλα 8, ο Κοσμάς 7, ο Γαβριήλ 4 και ο Εφρέμ, ο Βενιαμίν της οικογένειας, ο οποίος είναι μόλις 6 μηνών!

Όπως μας εξομολογήθηκε η μητέρα τους, σχεδόν τα μισά απ’ τα παιδιά της, τα γέννησε στο σπίτι, με την βοήθεια του συζύγου της! «Προτιμώ το περιβάλλον του σπιτιού. Είχα εύκολες σχετικά γέννες» –μας λέει. «Δεν με κούρασε ποτέ η διαδικασία αυτή και θα έκανα μάλιστα κι άλλα, αν ερχόντουσαν»! «Σε κάθε γέννα γινόταν γιορτή εδώ μέσα», θυμάται! Η προετοιμασία, η αγωνία, το γεγονός ότι συμπάσχουν τα παιδιά μαζί με  τη μαμά, η χαρά όλων όταν γεννηθεί το μωρό είναι  πράγματα που θα μείνουν για πάντα χαραγμένα στην μνήμη της πολύτεκνης μητέρας! «Σε μια μεγάλη οικογένεια, όπως είμαστε εμείς, συμμετέχουν τα μεγαλύτερα παιδιά στην όλη διαδικασία και έτσι το γεγονός γίνεται ακόμη πιο ζεστό! Έτσι, η υποδοχή του κάθε παιδιού μας ήταν πιο θερμή μέσα στο σπίτι, απ’ ότι θα ήταν στον ψυχρό  χώρο του νοσοκομείου».

Ρωτήσαμε τους τρισευτυχισμένους γονείς, πόσο εύκολο είναι να τα βγάλουν πέρα οικονομικά, μ’ έναν και μόνο μισθό, όταν πρέπει να θρέψουν τόσα στόματα! Ο κ. Ταχλιαμπούρης, μας εξήγησε ότι, αν και την ίδια απορία έχουν όλοι οι φίλοι τους, στην πράξη τα πράγματα δεν είναι τόσο δύσκολα. Το γεγονός ότι ζουν στον τόπο τους, όπου μπορούν πιο εύκολα να έχουν προϊόντα δικής τους παραγωγής, κότες, κηπευτικά κ.ο.κ., αλλά και η επαγγελματική αποκατάσταση του ιδίου ως γιατρού, συμβάλουν καθοριστικά, στο να μπορούν να ανταπεξέρχονται.

                   

Σημαντικό ρόλο παίζει και το γεγονός, ότι έχουν μάθει στα παιδιά τους να προσαρμόζουν τις απαιτήσεις τους ως προς το σύνολο.  Όπως χαρακτηριστικά μας είπε: «Δεν μπορείς σε κάθε παιδί, να του ‘χεις καινούρια ρούχα ή παιχνίδια. Τα μοιράζονται και με βοηθούν πολύ σ’ αυτό. Δεν απαιτούν! Οι μικρές ηλικίες βολεύονται πιο εύκολα από τις μεγάλες». Για τον κ. Νικήτα και την σύζυγό του Μαρία, μεγάλη σημασία έχει η πρόοδος των παιδιών τους στα γράμματα. Ήδη τα μεγάλα παιδιά της οικογένειας έχουν καταφέρει να εισαχθούν στο πανεπιστήμιο. Η Ασημίνα τελείωσε Κοινωνική κι Εκπαιδευτική Πολιτική στο Παν/μιο Πελοποννήσου, ο δεύτερος είναι στο Πολυτεχνείο Μηχανολόγος, ο τρίτος ο Γιάννης είναι στη Νοσηλευτική Αθηνών και περιμένω φέτος να εισαχθεί και το τέταρτο παιδί μας, σε κάποια πανεπιστημιακή σχολή», μας ενημερώνει ο υπερήφανος πατέρας, μη μπορώντας να κρύψει την βαθιά ικανοποίησή του για την επιτυχή εξέλιξη των παιδιών του. «Αυτό είναι μια μεγάλη χαρά για τους γονείς»! Όπως λέει, το μεγαλύτερο ρόλο σ’ αυτό τον αγώνα παίζει η μητέρα, η οποία ξυπνάει από τις 5 το πρωί, τα φροντίζει, τα παρακολουθεί και τα πιέζει για να διαβάσουν! «Μέσα από τη βαβούρα και τη φασαρία το γεγονός ότι τα παιδιά δημιουργούν το δικό τους κλίμα και προχωρούν σωστά, είναι πραγματικά σπουδαίο πράγμα για μας»! Χαρά στους γονείς δίνει όμως, και καλή διαγωγή των παιδιών τους: «Όταν μου λένε ότι τα παιδιά μου, όταν βγαίνουν έξω από το σπίτι, είναι ήσυχα και συνεσταλμένα χαίρομαι ιδιαίτερα!»

Ο κ. Ταχιλιαμπούρης ως πατέρας και ως παιδίατρος, θεωρεί ότι τα παιδιά δεν πρέπει να φορτώνονται από το οικογενειακό τους περιβάλλον με πολλές υποδείξεις και συστάσεις, διότι πιστεύει ότι ο χρόνος είναι αυτός που θα τα ωριμάσει. Συνηθίζει να λέει, ότι αν τα αφήνεις από μικρά ελεύθερα, μεγαλώνοντας γίνονται πιο χαρούμενα και υπάκουα παιδιά στο μέλλον.

Μιλήσαμε και με την πρωτότοκη κόρη της οικογένειας, την Ασημίνα. Τη ρωτήσαμε, πόσο εύκολο ήταν να διαβάζει και να προοδεύσει μέσα σ’ ένα σπίτι γεμάτο μικροπαίδια! Μας εξομολογήθηκε ότι υπήρχαν στιγμές που διάβαζε έχοντας στην αγκαλιά της ένα μωρό!
«Σε μια μεγάλη οικογένεια μαθαίνεις να συμβιβάζεσαι με το θόρυβο. Τα μικρότερα παιδιά δεν κοιμούνται το μεσημέρι κι έτσι αναγκάζεσαι να μαθαίνεις να διαβάζεις με θόρυβο! Είναι σα να ζεις στην πόλη,  κοντά σε αυτοκινητόδρομο!», λέει χαριτολογώντας. «Για μένα η φασαρία και τα γέλια των παιδιών σε χαλαρώνουν, είναι ένα ευχάριστο διάλειμμα! Επίσης, όταν έχεις μεγάλη οικογένεια, από πολύ νωρίς έχεις κάποιες υποχρεώσεις και αυτές σε κάνουν πιο συνεπή. Ειδικά τα μικρότερα  παιδιά, όταν δεν βρουν τη μαμά, έρχονται σε μένα να τα εξυπηρετήσω, να τα βοηθήσω. Αυτή είναι μια πραγματικότητα. Ο πρώτος είναι παράδειγμα για τους υπόλοιπους!».

                          

Ρωτήσαμε τον κ. Ταχλιαμπούρη να μας αποκαλύψει ποιο είναι το μυστικό για να έχει κανείς μια  τόσο όμορφη και δεμένη οικογένεια, όπως τη δική του.

Ο κ. Νικήτας μας επισήμανε, ότι το «α» και το «ω» σε μια σχέση είναι να έχεις μια κοινή πορεία με τον άλλο και οι δυσκολίες να μην γίνονται οι αιτία να τη χαλάς». Πολύ βασικό επίσης, είναι να αγαπάς και να είσαι ερωτευμένος με το σύντροφό σου, τονίζει. «Περάσαμε πολλές δυσκολίες, αλλά παραμείναμε ενωμένοι. Όχι πως δεν θα μαλώσουμε με την γυναίκα μου, όμως στις δύσκολες στιγμές συμφωνούμε και προχωρούμε. Με ενθουσιάζει επίσης, ότι έχω πάντα ένα μωρό στο σπίτι. Αυτό με αναζωογονεί, με εμπνέει και μου δίνει δύναμη και κουράγιο! Κι η αλήθεια είναι ότι θα ‘θελα να υπάρχει πάντα ένα νέο μωρό στην οικογένεια μας»! Σκοπεύετε δηλαδή, να αποκτήσετε ακόμη περισσότερα παιδιά στο μέλλον, τον ρωτάμε! «Θα ‘λεγα ότι είμαι λίγο αχόρταγος, με την έννοια ότι θα ‘θελα να ‘χα άλλα τόσα παιδιά. Θα ‘θελα να ‘χα συνέχεια παιδιά! Η επαγγελματική μου ιδιότητα βέβαια, με ικανοποιεί, διότι μέσω αυτής βλέπω πάρα πολλά παιδιά και το καθένα έχει κάποια χαρακτηριστικά διαφορετικά από το άλλο, και αυτό είναι που μ’ αρέσει! Στην αρχή μάλιστα, δεν ήθελα να πάρω την ειδικότητα του παιδιάτρου, διότι σκεφτόμουν την ευθύνη, την σοβαρότητα που έχει μια τέτοια ειδικότητα, αλλά η πράξη έδειξε ότι είναι πολύ πιο εύκολο για μένα να χειριστώ το παιδί!», μας απαντά.

Ο παιδίατρος της Λέρου, ο οποίος αξίζει να σημειωθεί, χαίρει της εκτίμησης και της αγάπης ολόκληρης της τοπικής κοινωνίας, δεν διστάζει να στείλει και ένα μήνυμα μέσω του “MEDIASOUP” προς όλους εκείνους, οι οποίοι λόγω οικονομικών δυσχερειών ή ιδιοσυγκρασίας δεν αποφασίζουν να κάνουν οικογένεια και να αποκτήσουν παιδιά: «Το να κάνει κάνεις παιδιά ξεκινώντας νέος είναι ό, τι το καλύτερο!», μας λέει. «Συνιστώ, ειδικά στα νέα ζευγάρια, να μην στέκονται στις δυσκολίες –οι οποίες πάντα υπάρχουν- και να προχωρούν από νωρίς στην τεκνοποιία! Όταν αναλαμβάνεις τις ευθύνες σου με τα παιδιά, πάντα θα βρεις τον τρόπο να τα βοηθήσεις! Ξεκινώντας με την γυναίκα μου, 24 χρόνια πριν, λέγαμε να κάνουμε 12 παιδιά και τότε νομίζαμε ότι αυτό θα ήταν κάτι το δύσκολο να γίνει. Ο αριθμός 12 ξεπεράστηκε και πάμε για άλλα 12 τώρα!...».   (Χαρά στο κουράγιο σας!).

Φύγαμε από το σπίτι της οικογένειας Ταχλιαμπούρη, με τις καλύτερες εντυπώσεις! Μετά απ’ αυτή τη συνάντηση συνειδητοποιήσαμε, ότι όταν κανείς διαθέτει για όπλα του, πάνω απ’ όλα αγάπη γι’ αυτό που κάνει, ψυχικό σθένος, αυταπάρνηση, αλλά και θετική ενέργεια, τότε οι δυσκολίες μπορούν εύκολα να ξεπεραστούν και να γίνουν δυνατά ακόμη κι αυτά που μέχρι χθες θεωρούσαμε αδύνατα!

Υ.Γ. Τα θερμά μας συγχαρητήρια στην οικογένεια Ταχλιαμπούρη και ένα μεγάλο «ευχαριστώ» για τον πολύτιμο χρόνο που μας διέθεσαν!