μεγαλύτερος ήρωας όλων των εποχών. Ο πρώτος ανάμεσα σε πρώτους. Ο ακατανίκητος Βασιλιάς των Μυρμιδόνων. Κάθε του απόφαση, σφράγιζε την μοίρα συμπολεμιστών και εχθρών του. Γίνεται, τελικά, αντικείμενο λατρείας για τους αρχαίους Έλληνες.

Ναοί μαρτυριούνται αφιερωμένοι στην λατρεία εκείνου. Σύμφωνα με το χαμένο επικό ποίημα Αιθιοπίς που αποδίδεται στον Αρκτίνο της Μιλήτου, μετά το θάνατο και την καύση του Αχιλλέα, η μητέρα του Θέτιδα, έλαβε τις στάχτες του και τις τοποθέτησε στο ακατοίκητο νησί Λευκή που βρίσκεται κοντά στις εκβολές του Δούναβη. Εκεί, οι Αχαιοί, ανέγειραν έναν τύμβο και εγκαινίασαν αγώνες προς τιμήν του. Επιπλέον, αναφέρεται η ύπαρξη ενός εντυπωσιακού ναού και ενός θρυλικού αγάλματος του ήρωα. Εμπορικά λιμάνια αφιερωμένα στην νήσο Λευκή και στην λατ� �εία του Αχιλλέα, υπήρχαν στη Μεσσηνία και στην Λακωνία. Ενώ, ναοί υπήρχαν στις Σποράδες , στη Σάμο, στη Θεσσαλία και στην Ήπειρο.

Το 1823, ένας ναυτικός, ο Κριτζίνσκυ, ανακάλυψε στο ακατοίκητο νησί Λευκή, ερείπια ενός αρχαίου ναού. Βέβαια, οι ηρωικές λατρείες, είναι πολύ περισσότερο περιορισμένες από αυτές των θεών. Ακόμη, αναπτύσσονται κυρίως σε περιοχές που σχετίζονται με τη γέννηση, την δράση, αλλά ιδιαίτερα το θάνατο του ήρωα. Στην περίπτωση αυτή, με επίκεντρο το νησί αυτό στον Εύξεινο Πόντο, διαδόθηκε ευρύτατα σε τέτοιο σημείο, ώστε ο Αχιλλέας να αναφέρεται και ως Ποντάρχης

Ένα άλλο περισσότερο πιθανό σημείο ταφής του Αχιλλέα, είναι ο τόπος που ο ήρωας άφησε την τελευταία πνοή του, η ίδια η Τροία. Είναι εκεί που ακόμη και ο ίδιος ο Μέγας Αλέξανδρος πήγε και προσκύνησε τον νεκρό ήρωα, το παράδειγμα επικών ανδραγαθημάτων. Ειδικότερα, αν και η Ηλιάδα τελειώνει πριν το θάνατο του Αχιλλέα, ο θάνατός του έχει προλεχθεί. Παραγγέλνει ο ίδιος στους Αχαιούς με το θάνατο του επιστήθιου φίλου του, τον Πάτροκλο, να κατασκευάσουν αρχικά έναν μικρό τύμβο που θα διευρυνόταν αργότερα, προκειμένου να συστεγάσει τους δύ ο συμπολεμιστές.

Η αρχαιολογική σκαπάνη ξεκίνησε σε έναν τύμβο κοντά στο ακρωτήρι Σίγειον και καθώς δεν καρποφόρησε, μετατοπίστηκε προς μια γειτονική περιοχή, το Σιβρί τεπέ. Ο Schliemann, θεωρούσε πως ο τάφος βρισκόταν σε έναν τύμβο στο Κουμ τεπέ. Ακόμη, η τοποθεσία, όπου σύμφωνα με τον Αρριανό της Νικομήδειας ο Μέγας Αλέξανδρος προσκύνησε, ήταν ένας ακόμη μεγαλύτερος τύμβος, το Κεσίκ τεπέ, γνωστός και ως τύμβος του Δημητρίου. Βέβαια, οι λιγοστές σημερινές προσπάθειες – αναζητήσεις, συναντούν σημαντικά προβλήματα είτε από Τουρκική Κυβέρνηση είτε από φυσικές αιτίες.

Επομένως, ακόμη και αν ο Αχιλλέας ήταν μυθικό πρόσωπο, η λατρεία και οι ναοί του ήταν υπαρκτοί και τα ερείπιά τους σίγουρα έχουν σημαντική αρχαιολογική αξία. Επιπλέον, αν το βέλος του Πάρη φόνευσε τον μυθικό ήρωα, ο ιστορικός αν ποτέ υπήρξε, κινδυνεύει να χαθεί. Να χαθεί από την αγκύλωση, την νοητική ακαμψία και την σχολαστικισμό ορισμένων ειδικών επιστημόνων που συνεχίζουν να επιμένουν πως το υλικό των μύθων και των αρχαίων αφηγήσεων σε καμιά περίπτωση δεν σχετίζεται με την ιστορική πραγματικότητα.