Ρ. Αντωνοπούλου: “Κατατρώμε την Ελλάδα μέχρι το μεδούλι”

Όλα αυτά τα χρόνια ακούω τόσα και τόσα για το Παρίσι, την πόλη του Φωτός, με το ιδιαίτερο άρωμα, τα υπέροχα κτίρια κτλ., που αποφάσισα να την επισκεφτώ πριν ένα μήνα.

Αυτό που έχω να πω είναι ότι ζούμε στην πιο όμορφη χώρα του κόσμου και αντί να νιώθουμε τυχεροί, την κατατρώμε μέχρι το μεδούλι.
Ποια πόλη του Φωτός; Το Παρίσι είναι γκρι. Ωραία κτίρια, δεν λέω, αλλά αν έχεις πάει πριν στην Πράγα πραγματικά προς τί όλη αυτή η υπερβολή για την ομορφιά αυτής της πόλης;
Και πού είναι το άρωμα του Παρισιού; Στη δυσοσμία των ούρων στο μετρό, που σε έκανε να εύχεσαι να είσαι στον ηλεκτρικό στην Ομόνοια;
Επίσης, αποφάσισα ότι δεν θα ξαναβρίσω όλους αυτούς που χρεώνουν τον καφέ 5 ευρώ στο Θησείο επειδή βλέπεις Ακρόπολη... Εκεί πληρώνεις το ίδιο επειδή το τυροπιτάδικο που πίνεις τον καφέ σου είναι 1χλμ μακριά από το Λούβρο!
Ήμαρτον, ειλικρινά!
Οι δε άνθρωποι, από τους πιο αγενείς που έχω πετύχει σε ευρωπαϊκή πόλη, με ουδεμία διάθεση να σου προσφέρουν οποιαδήποτε βοήθεια, ακόμη κι αν τη ζητάς στη γλώσσα τους...
Και ναι, το έχω μετανιώσει πικρά που έφαγα τα χρόνια μου σε θρανία για να τη μάθω.
Όπου κι αν είμαι, η Ελλάδα μου φωνάζει να γυρίσω γρήγορα πίσω.
Δεν μας διώχνει η χώρα μας... Αυτοί που παίζουν με την τύχη της και τις ζωές μας μάς διώχνουν.
Μακάρι να ενωθούμε και να παλέψουμε γι’ αυτόν τον Παράδεισο.

Ρίτα Αντωνοπούλου