Μπορεί ο πρώην πρωθυπουργός να ταξιδεύει ανά τον πλανήτη και να δίνει διαλέξεις περί οικονομικής πολιτικής και το πώς χειρίστηκε την κρίση στην Ελλάδα, ωστόσο, αρκετές φορές «τα ακούει» από το ακροατήριό του. Και στο πανεπιστήμιο Columbia ένας Ελληνας ήταν εκείνος που απαίτησε από τον κ. Παπανδρέου να παραδεχθεί τα λάθη του και να ζητήσει συγγνώμη.
Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του πρώην πρωθυπουργού, ένας Ελληνας φοιτητής ζήτησε και πήρε το λόγο και «στρίμωξε» τον κ. Παπανδρέου.

Τον χαρακτήρισε μέλος μιας ελληνικής δυναστείας και του ζήτησε να πει «mea culpa» (λάθος μου) και να παραδεχθεί ότι «τα κάναμε θάλασσα».
Ο φοιτητής είπε συγκεκριμένα: «Είστε μέλος μιας ελληνικής δυναστείας. Ο πάππους σας ήταν πρωθυπουργός, ο πατέρας σας επίσης και μετά εσείς. Μιλάτε για μεταρρυθμίσεις από το 2008 και μετά. Αλλά κάτι πήγε λάθος στην Ελλάδα από το 1974 έως το 2008. Μπορεί να δουλεύαμε σκληρά αλλά ήμασταν αντιπαραγωγικοί και ο δημόσιος τομέας ήρθε να προσφέρει δουλειά οδηγώντας τη χώρα στη χρεοκοπία κι εσείς εξευρωπαΐσατε το πρόβλημα. Δε μπορείτε να μας πείτε ένα «mea culpa» πρώτα; Ενα τα κάναμε θάλασσα (σ.σ. we really screwed up η ακριβής του έκφραση). Σαν Ελληνας ντρέπομαι για όσα έχουν συμβεί κι εσείς είστε εκεί και μιλάτε για συνεργασία και μπλα μπλα μπλα…».
Μετά τα πολλά χειροκροτήματα που απέσπασε η ομιλία του φοιτητή ο Γιώργος Παπανδρέου κλήθηκε να απαντήσει και παρά το ότι ήταν λιγότερο χαμογελαστός έμεινε σχετικά ψύχραιμος.
«Δεν διαφωνώ μαζί σου» είπε ο πρώην πρωθυπουργός και συνέχισε «Πραγματικά τα κάναμε μαντάρα στην Ελλάδα. Και αυτό είπα στην αρχή… Εχουμε ευθύνες, αλλά υπάρχουν και ευθύνες στην Ευρώπη, λιτότητα και μεταρρυθμίσεις δεν πάνε μαζί, το είχε πει και ο Γκέρχαρντ Σρέντερ».
Αναφορικά με τα της «δυναστείας» ο κ. Παπανδρέου υποστήριξε: «Συνήθως οι δυναστείες δεν εκλέγονται. Εγώ υπήρξα πάντα δημοκρατικά εκλεγμένος στη ζωή μου. Πάλεψα μάλιστα για δημοκρατικές αλλαγές στο κόμμα μου, όπως η άμεση εκλογή. Εκλέχτηκα δύο φορές έτσι. Και ξέρετε υπάρχουν οικογένειες και οικογένειες.
Ο παππούς μου εξορίστηκε και φυλακίστηκε έξι φορές, παραλίγο να τον εκτελέσουν κιόλας, παλεύοντας για τη Δημοκρατία. Ο πατέρας μου κι αυτός δύο φορές. Επομένως, δεν ήταν ποτέ υπόθεση μιας βασιλικής δυναστείας, ήταν ένας συνεχής αγώνας για τη δημοκρατία».