Δεν φτάνει μόνο να επιλέξεις κόμμα, το όποιο κόμμα. Πρέπει να επιλέξεις και πρόσωπα. Φυσικά μπορεί να κάνεις λάθος. Αλλά είναι καλύτερο να κάνεις λάθος επιλέγοντας ένα νέο πρόσωπο παρά να επαναλάβεις το λάθος σου στέλνοντας ξανά στη Βουλή κάποιον ή κάποια που αποδεδειγμένα ήταν κατώτερος των περιστάσεων και των προσδοκιών σου.
Οποιος υποστηρίζει ότι είναι άμοιρος ευθυνών, ότι δεν ήξερε, ότι δεν κατάλαβε, ότι δεν πρόλαβε, απλώς λέει ψέμματα. Ολοι και γνώριζαν και σιώπησαν γιατί ήταν και αυτοί βολεμένοι. Βολεμένοι μέσα στη ματαιοδοξία και τον καθεστωτικό τους μικρόκοσμο.
Προφανώς, επίσης, δεν είναι λύση να ψηφίσεις κάποιον νέο υποψήφιο που έρχεται με τον αέρα του... τζακιού, του γόνου δηλαδή της πολιτικής οικογένειας που θέλει να συνεχίσει το έργο του πατέρα, του παππού, του θείου ή του εξαδέλφου του. Που απλώς έχει κληρονομήσει το όνομα και την εκλογική πελατεία.
Η Βουλή δεν είναι ούτε συμβολαιογραφείο, ούτε ιατρείο, ούτε καν μπακάλικο που απλώς συνεχίζεις την οικογενειακή επιχείρηση του πατέρα σου.
Φυσικά οι γενικεύσεις κρύβουν και αδικίες σε βάρος εκείνων που ενδεχομένως αποτελούν την εξαίρεση του κανόνα. Ας το αποδείξουν όμως. Ας κάνουν κάτι σημαντικό για να σας πείσουν ότι δικαιούνται την ψήφο σας.
Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Ο ελληνικός λαός δεν δικαιούται πλέον να «πέφτει από τα σύννεφα».
Τα πράγματα είναι πολύ απλά, τόσο απλά όσο ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπιζαν τους χαρτοκλέφτες στην άγρια Δύση. Πίσσα και πούπουλα.
Αλλάξτε τους όλους ή σχεδόν όλους. Στείλτε τους στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας.
Δώστε μια ευκαιρία σε νέους ανθρώπους. Δοκιμάστε τους.
Άλλωστε τα όμορφα τζάκια, όμορφα καίγονται.
                                                                  Π.Ζαγοριανίτης