KΑΛΟΣΩΡΙΣΑΤΕ
ΤΟ ΠΡΟΦΙΛ ΤΟΥ BLOGGER- WHO IS WHO
- ΔΕΔΙΔΗΣ Ν. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ
- Τhessaloniki, Thessaloniki, Greece
- Τίποτα στη ζωή , δεν σου χαρίζεται. Το κάθε τι , κατακτιέται με πολύ κόπο και αγώνα .
ΕΠΙ ΠΑΝΤΟΣ ΕΠΙΣΤΗΤΟΥ
ΝΟΜΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΙΔΙΟΚΤΗΤΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑΣ
ΝΟΜΟΣ 2121/1993
To ιστολόγιο ΕΠΙ ΠΑΝΤΟΣ ΕΠΙΣΤΗΤΟΥ αναδημοσιεύει τακτικά, στα πλαίσια της συνεργασίας του με άλλα ιστολόγια, αλλά και στα πλαίσια της προσπάθειάς του για την ανάδειξη του νέου μέσου, που ονομάζεται "κυβερνοχώρος" άρθρα και απόψεις άλλων bloggers. Στην περίπτωση αυτή παρατίθεται πάντοτε η πηγή και συνεπώς, το παρόν ιστολόγιο, αποποιείται κάθε νομικής ευθύνης για την ακρίβεια των γραφομένων σε άλλα ιστολόγια ή ιστοσελίδες.
Σε κάθε περίπτωση, που από αβλεψία και εκ παραδρομής, θίγεται κάποιος πολίτης ή παραβιάζονται νόμοι για τα πνευματικά δικαιώματα ή τα προσωπικά δεδομένα, δηλώνουμε ότι ούτε από πρόθεση, ούτε από δόλο μπορούν να συμβούν τα ανωτέρω και παρακαλούμε το θιγόμενο πρόσωπο, να επικοινωνεί μαζί μας στο e-mail :billdedidis@gmail.com
ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ
ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
- ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ--
- ΑΡΘΡΑ--
- ΕΛΛΑΔΑ--
- ΥΦΗΛΙΟΣ--
- ΚΟΙΝΩΝΙΑ--
- ΠΟΛΙΤΙΚΗ--
- ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ--
- ΑΠΟΨΕΙΣ--
- ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ--
- ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ--
- ΠΑΙΔΕΙΑ--
- ΙΣΤΟΡΙΑ--
- ΜΟΥΣΙΚΗ--
- ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ--
- ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ--
- ΘΡΗΣΚΕΙΑ--
- Μ.Μ.Ε--
- ΑΝΕΚΔΟΤΑ--
- ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ--
- BLOGS--
- ΔΙΑΦΟΡΑ--
- ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ--
- ΥΓΕΙΑ
ΩΡΑ ΕΛΛΑΔΟΣ
Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012
ΜΑΝΩΛΗΣ ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΣ- Η ΠΕΜΤΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ
20 χρόνια από τον θάνατο του Μανόλη Ανδρόνικου
Ο Μεγάλος Έλληνας στον οποίο οφείλουμε τα αμάχητα τεκμήρια της ελληνικότητας της Μακεδονίας. Ο αρχαιολόγος που με την επιμονή του, έφερε στο φως μερικούς από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς θησαυρούς του κόσμου.
Στις 30 Μαρτίου 1992 πέθανε ο αρχαιολόγος και ..
καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Μανόλης Ανδρόνικος (γεννήθηκε 23 Οκτωβρίου 1919 στην Προύσα).
καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Μανόλης Ανδρόνικος (γεννήθηκε 23 Οκτωβρίου 1919 στην Προύσα).
Ήταν μεσημέρι, στις 8 Νοεμβρίου του 1977, όταν ο Μανόλης Ανδρόνικος και οι συνεργάτες του άνοιξαν την πόρτα του ασύλητου τάφου στη Βεργίνα, που είχε σφραγιστεί πριν από 2.300 χρόνια. Εκείνη τη στιγμή δεν γνώριζαν ακόμη σε ποιον ανήκε ο τάφος. Τα ευρήματα, η χρυσή λάρνακα με το αστέρι - σύμβολο των Μακεδόνων βασιλέων, με τα οστά που περιείχε, οι λαμπρές τοιχογραφίες, τα όπλα ήταν αυτά που οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι επρόκειτο για τον τάφο του Φιλίππου του Β', του πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου...
ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ BLOGGER
Καλοκαίρι του 1978, υπηρετώ στην Θεσσαλονίκη στην Διεύθυνση Αλλοδαπών και μάλιστα στο Τμήμα Ξένων Επισήμων. Κάποια στιγμή, έρχεται ένα έγγραφο από το Γενικό Προξενείο των Η.Π.Αμερικής στην Θεσσαλονίκη, όπου ζητούσε μια συνοδευτική ομάδα, προκειμένου ο τότε Πρόξενος των Η.Π.Α, ονόματι Στέρν, μαζί με την σύζυγό του, να μεταβεί στην σημερινή Βεργίνα, για να επισκεφθεί τους μόλις αποκαλυφθέντες τάφους του Βασιλιά της Μακεδονίας Φιλίππου. Υπόψη δέ, ότι η σύζυγος του Προξένου, ήταν αρχαιολόγος και γνώστης της ελληνικής ιστορίας.
Πράγματι την άλλη μέρα το πρωϊ, ξεκινήσαμε, προκειμένου να επισκεφθούμε την Βεργίνα και όταν φθάσαμε εκεί, θυμάμαι τον Ανδρόνικο που μας περίμενε, προκειμένου να μας ξεναγήσει και να δείξει και στον Πρόξενο τα ανασκαφθέντα, καθόσον ήταν μεγίστης σημασίας και πολιτικών διεργασιών για την Ελλάδα, γιατί τότε άρχισε δειλά-δειλά, να ανακινείται το θέμα με τα Σκόπια.
Κατεβήκαμε σιγά-σιγά τις σκαλωσιές και πριν μπούμε στον κυρίως χώρο της ανασκαφής, απευθυνόμενος σε μένα με ρώτησε ποιος είμαι και την ιδιότητα μου. Του εξήγησα και μου λέει αυτολεξεί ." Νεαρέ μου είσαι από τους τυχερούς, που βλέπεις αρχαιολογικά ευρήματα τώρα και αυτή την στιγμή, στο μέρος όπου βρέθηκαν. Εδώ οι υπόλοιποι Έλληνες, θα κατέβουν μετά απο 10-15 χρόνια. Πράγματι το Μουσείο της Βεργίνας, άργησε να λειτουργήσει, γιατί οι μελέτες που αφορούσαν την κατασκευή του, δεν ήταν απλώς ένα κτίριο, αλλά μια πραγματική σπηλιά , όπου θα εκτίθενται τα ευρήματα στην πραγματική τους θέση.
Απο τότε υπηρετώντας στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Πέλλας, τον συνάντησα πολλές φορές και μάλιστα συνεργάστηκα με όλους τους μαθητές-συνεργάτες του. Εκείνο όμως που μου είχε κάνει απο την πρώτη εκείνη συνάντηση μας, μεγάλη εντύπωση, ήταν η βαθιά προσήλωση του στο έργο του και η χαμένη σκέψη του στην όψη του, όπου μαρτυρούσε αυτή του την προσήλωση.
Η Ελλάδα του χρωστά πολλά. Ήταν από τους Έλληνες που τίμησαν και το όνομα τους και την πατρίδα τους. Να είναι αιώνια η μνήμη του και να θυμόμαστε, ότι υπάρχουν και τέτοιοι Έλληνες που αγωνίζονται για το μεγαλείο της πατρίδας και δεν την οδηγούν στο Δ.Ν.Τ. και στις τρόϊκες
ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΕΔΙΔΗΣ
Καλοκαίρι του 1978, υπηρετώ στην Θεσσαλονίκη στην Διεύθυνση Αλλοδαπών και μάλιστα στο Τμήμα Ξένων Επισήμων. Κάποια στιγμή, έρχεται ένα έγγραφο από το Γενικό Προξενείο των Η.Π.Αμερικής στην Θεσσαλονίκη, όπου ζητούσε μια συνοδευτική ομάδα, προκειμένου ο τότε Πρόξενος των Η.Π.Α, ονόματι Στέρν, μαζί με την σύζυγό του, να μεταβεί στην σημερινή Βεργίνα, για να επισκεφθεί τους μόλις αποκαλυφθέντες τάφους του Βασιλιά της Μακεδονίας Φιλίππου. Υπόψη δέ, ότι η σύζυγος του Προξένου, ήταν αρχαιολόγος και γνώστης της ελληνικής ιστορίας.
Πράγματι την άλλη μέρα το πρωϊ, ξεκινήσαμε, προκειμένου να επισκεφθούμε την Βεργίνα και όταν φθάσαμε εκεί, θυμάμαι τον Ανδρόνικο που μας περίμενε, προκειμένου να μας ξεναγήσει και να δείξει και στον Πρόξενο τα ανασκαφθέντα, καθόσον ήταν μεγίστης σημασίας και πολιτικών διεργασιών για την Ελλάδα, γιατί τότε άρχισε δειλά-δειλά, να ανακινείται το θέμα με τα Σκόπια.
Κατεβήκαμε σιγά-σιγά τις σκαλωσιές και πριν μπούμε στον κυρίως χώρο της ανασκαφής, απευθυνόμενος σε μένα με ρώτησε ποιος είμαι και την ιδιότητα μου. Του εξήγησα και μου λέει αυτολεξεί ." Νεαρέ μου είσαι από τους τυχερούς, που βλέπεις αρχαιολογικά ευρήματα τώρα και αυτή την στιγμή, στο μέρος όπου βρέθηκαν. Εδώ οι υπόλοιποι Έλληνες, θα κατέβουν μετά απο 10-15 χρόνια. Πράγματι το Μουσείο της Βεργίνας, άργησε να λειτουργήσει, γιατί οι μελέτες που αφορούσαν την κατασκευή του, δεν ήταν απλώς ένα κτίριο, αλλά μια πραγματική σπηλιά , όπου θα εκτίθενται τα ευρήματα στην πραγματική τους θέση.
Απο τότε υπηρετώντας στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Πέλλας, τον συνάντησα πολλές φορές και μάλιστα συνεργάστηκα με όλους τους μαθητές-συνεργάτες του. Εκείνο όμως που μου είχε κάνει απο την πρώτη εκείνη συνάντηση μας, μεγάλη εντύπωση, ήταν η βαθιά προσήλωση του στο έργο του και η χαμένη σκέψη του στην όψη του, όπου μαρτυρούσε αυτή του την προσήλωση.
Η Ελλάδα του χρωστά πολλά. Ήταν από τους Έλληνες που τίμησαν και το όνομα τους και την πατρίδα τους. Να είναι αιώνια η μνήμη του και να θυμόμαστε, ότι υπάρχουν και τέτοιοι Έλληνες που αγωνίζονται για το μεγαλείο της πατρίδας και δεν την οδηγούν στο Δ.Ν.Τ. και στις τρόϊκες
ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΕΔΙΔΗΣ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου