ΕΠΙ ΠΑΝΤΟΣ ΕΠΙΣΤΗΤΟΥ: ΠΩΣ ΔΙΕΞΑΓΟΤΑΝ Η ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ Μ.ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ, ΣΤΗΝ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΤΟΥ

Αυτή η εικόνα, είναι αξιοσημείωτη. Ακόμα πιο εκπληκτικό, ο καμβάς είναι μηχανογραφημένος με άρθρα της WIKIPEDIA.Πατώντας κλικ στο πρόσωπο του εικονογραφημένου-ης, μπορείτε να μάθετε την ιστορία του και το ποιός πραγματικά είναι. Στείλτε μας ένα e mail , για να σας δώσουμε τον σύνδεσμο. O BLOGGER

To ιστολόγιο ΕΠΙ ΠΑΝΤΟΣ ΕΠΙΣΤΗΤΟΥ αναδημοσιεύει τακτικά, στα πλαίσια της συνεργασίας του με άλλα ιστολόγια, αλλά και στα πλαίσια της προσπάθειάς του για την ανάδειξη του νέου μέσου, που ονομάζεται "κυβερνοχώρος" άρθρα και απόψεις άλλων bloggers. Στην περίπτωση αυτή παρατίθεται πάντοτε η πηγή και συνεπώς, το παρόν ιστολόγιο, αποποιείται κάθε νομικής ευθύνης για την ακρίβεια των γραφομένων σε άλλα ιστολόγια ή ιστοσελίδες.

Σε κάθε περίπτωση, που από αβλεψία και εκ παραδρομής, θίγεται κάποιος πολίτης ή παραβιάζονται νόμοι για τα πνευματικά δικαιώματα ή τα προσωπικά δεδομένα, δηλώνουμε ότι ούτε από πρόθεση, ούτε από δόλο μπορούν να συμβούν τα ανωτέρω και παρακαλούμε το θιγόμενο πρόσωπο, να επικοινωνεί μαζί μας στο e-mail :billdedidis@gmail.com

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ

Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2011

ΠΩΣ ΔΙΕΞΑΓΟΤΑΝ Η ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ Μ.ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ, ΣΤΗΝ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΤΟΥ

Για διάστημα πάνω από 5 χρόνια, βρέθηκα στο Μουσείο στην Πέλλα, όπου κυρίως εκεί είχα την ευκαιρία, να μάθω πάρα πολλά πράγματα που είχαν σχέση με αυτόν τον απαράμιλλο στρατηλάτη. Μέρος αυτών των θεμάτων που αφορούσαν την εκστρατεία του και την μεγάλη επιτυχία της, ήταν και η διεξαγωγή των επικοινωνιών, που η οργάνωση τους, ήταν κάτι το φανταστικό. Θα σας διηγηθώ απλά ένα παράδειγμα για να αντιληφθείτε, το πώς κατόρθωναν πληροφορίες που και σήμερα υπάρχουν κάποιες δυσκολίες για να μεταφερθούν, εκείνη την εποχή , ήταν κάτι το εντελώς απλό για αυτούς.

Όταν η κόρη του Κρατερού του στρατηγού και φίλου του ΜΑλεξάνδρου, πέθανε απο ελονοσία και τύφο , ο πατέρας της Κρατερός, βρισκόταν στην Μ.Ασία, στην εκστρατεία του Μ.Αλεξάνδρου. Από Αγγελιαφόρους, Δρομοκύρηκες, Ημεροδρόμους και άλλους επικοινωνιακούς υπαλλήλους και απο τύμβο σε τύμβο με σήματα που χρησιμοποιούσαν απο καμμένη σικαλίστρα[άχυρο], ο Κρατερός έμαθε το κακό μαντάτο σε 13 ώρες απο το θάνατο της κόρης του.

Παρακάτω , μπορείτε να διαβάσετε, όλους όσους ήταν απασχολημένοι με την επικοινωνία, καθώς και τον τίτλο που έφερε ο καθένας. Οι πηγές είναι απο τον Αρριανό, σελίδες σχετικές που έχουν σχέση με την ζωή των Μακεδόνων στα χρόνια του Μ.Αλεξάνδρου, μπορείτε να βρείτε στην Αρχειοθήκη του ιστολογίου μου, αναγράφοντας τον τίτλο του πονήματος που έγραψα σχετικά" Η ζωή των Μακεδόνων, στα χρόνια του Μ.Αλεξάνδρου"

ΔΕΔΙΔΗΣ .Ν ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ

Ε Π Ι Κ Ο Ι Ν Ω Ν Ι Α

Τα μέσα στρατιωτικών επικοινωνιών, τα οποία προκύπτει ότι χρησιμοποιήθηκαν και από τον Αλέξανδρο, ήταν τα παρακάτω:

Αγγελιαφόρος: ήταν ο κομιστής των απλών μηνυμάτων και εκινείτο με τη μικρότερη ταχύτητα της κατηγορίας του. Τα υψίστης σημασίας μηνύματα διεκινούντο είτε από αγγελιαφόρους, κρυπτογραφημένα με κάποιο τρόπο όπως η σκυτάλη ή εκείνους που περιγράφει ο σχεδόν σύγχρονος του Αλεξάνδρου, Αινείας ο Τακτικός, είτε προφορικά από έμπιστα άτομα. Για την ταχύτερη μεταφορά μηνυμάτων ή την κάλυψη μεγαλύτερης απόστασης υπήρχαν οι έφιπποι αγγελιαφόροι και οι ημεροδρόμοι.
Αγγαρήιον: ονόμαζαν οι Πέρσες το δημιούργημα του εξαιρετικού διοικητικού και οργανωτικού πνεύματός τους, που αξιοποιούσε τους μεγάλους αριθμούς και τις κατάλληλες δυνατότητες των ίππων της επικράτειάς τους, για την ταχεία μεταφορά μηνυμάτων. Σε όλο το μήκος των Βασιλικών Οδών της αυτοκρατορίας υπήρχαν ιππείς με ξεκούραστους ίππους. Απείχαν ένα σταθμό (απόσταση μίας ημέρας) ο ένας από τον άλλο και μετέφεραν τα κρατικά μηνύματα, όπως ο κάθε σκυταλοδρόμος παραλαμβάνει, μεταφέρει και παραδίδει τη σκυτάλη στον επόμενο. Μόλις ο έφιππος αυτός αγγελιαφόρος παραλάμβανε κάποιο μήνυμα, έσπευδε να το παραδώσει στον επόμενο, ανεξάρτητα από την ώρα τις ημέρας και τις καιρικές συνθήκες. Σε όλο τον αρχαίο κόσμο δεν υπήρχε ταχύτερη μέθοδος μετάδοσης μηνυμάτων σε μεγάλες αποστάσεις και μετά την κατάκτηση της Αχαιμενιδικής αυτοκρατορίας, ο Αλέξανδρος δεν είχε απολύτως κανένα λόγο να την καταργήσει. Για τελευταία φορά αυτό το σύστημα επικοινωνίας εφαρμόσθηκε τον 19ο μ.Χ. αιώνα στις Η.Π.Α. με το όνομα πόνυ εξπρές.

Δρομοκήρυξ ή ημεροδρόμος: ήταν δρομέας, που μπορούσε να διανύσει μεγάλες αποστάσεις (σε μερικές περιπτώσεις μεγαλύτερες και από 200χλμ) σε διάστημα μίας ημέρας και να μεταφέρει μήνυμα στον παραλήπτη ή σε άλλον δρομοκήρυκα για την παραπέρα προώθησή του. Η σκηνή του δρομοκήρυκα βρισκόταν κοντά στη σκηνή του στρατηγού.
Κήρυκας: έκανε τις ανακοινώσεις και μετέφερε μηνύματα σε φίλους και εχθρούς, που σέβονταν τη ζωή και τη σωματική του ακεραιότητα βλέποντας το κηρυκεῖον, που κρατούσε. Γι’ αυτόν το λόγο έμπαινε επικεφαλής αντιπροσωπειών, που προσέγγιζαν τον εχθρό για διαπραγματεύσεις.
Πρέσβυς: σήμερα ο όρος σημαίνει τον επί κεφαλής μόνιμης διπλωματικής αντιπροσωπείας σε ξένο κράτος. Στην αρχαιότητα πρέσβυς ονομαζόταν ο επίσημος απεσταλμένος, που ήταν εντεταλμένος να διαπραγματευθεί συγκεκριμένο θέμα ή συμφωνία.

Σαλπιγκτής & αυλητής: ο αυλητής έδινε το ρυθμό στο προελαύνον στράτευμα, αλλά από τη στιγμή, που αυτό θα εμπλεκόταν, ο θόρυβος της μάχης σκέπαζε τον ήχο του αυλού. Τότε λοιπόν τα παραγγέλματα για τους ελιγμούς δίνονταν με τις σάλπιγγες και τις σημαίες. Ο σαλπιγκτής δηλαδή ήταν το ισοδύναμο του ασυρματιστή στη σημερινή διμοιρία τυφεκιοφόρων και μπορούσε να έχει ηλικία μικρότερη της στρατεύσιμης. Η σκηνή του σαλπιγκτή, όπως και του δρομοκήρυκα βρισκόταν κοντά στη σκηνή του στρατηγού. Το σιωπητήριο δινόταν με το κέρας.
Σημεῖον: ήταν η σημαία, η οποία έδινε το σύνθημα για κάποια ενέργεια των εμπλεκομένων τμημάτων του στρατού και του ναυτικού. Η χρήση του ήταν επιβεβλημένη, όταν δεν έφτανε ο ήχος της σάλπιγγας ή ο αγγελιαφόρος χρειαζόταν χρόνο, που δεν υπήρχε.

Ταχυδρομείο: τις επιστολές μετέφεραν οι γραμματοφόροι και η χρήση του ταχυδρομείου ήταν προσιτή σε όλους τους άνδρες του στρατεύματος, ανεξάρτητα από το βαθμό ή τη θέση τους. Αν κάποιοι δεν γνώριζαν γραφή και ανάγνωση, όλο και κάποιος συνάδελφος θα βρισκόταν να τους εξυπηρετήσει, όπως συνέβαινε και μέχρι πριν μερικές δεκαετίες. Η ανταλλαγή επιστολών μεταξύ Αλεξάνδρου και Αντίπατρου ήταν τακτικότατη και, όπως προκύπτει από τον Πλούταρχο, ο Αλέξανδρος ενημέρωνε λεπτομερώς αντιβασιλέα της Μακεδονίας και αναπληρωτή Ηγεμόνα της Ελλάδος, για τα διαδραματιζόμενα στο μέτωπο, ακόμη και για τα μικρότερης σημασίας. Ο Αντίπατρος πάλι ασφαλώς θα ενημέρωνε τον Αλέξανδρο για όλα τα πολιτικά πράγματα της Ελλάδας, ώστε η ενέργειες του Αλεξάνδρου προς τους Έλληνες πρέσβεις, που συναντούσε ή συνελάμβανε, να είναι συνεπείς προς την παγκόσμια πλέον πολιτική του Μακεδονικού Θρόνου. Είναι επίσης σαφές ότι ο Αντίπατρος τον ενημέρωνε και για την ανάμιξη της Ολυμπιάδας στην πολιτική.

Ημεροσκόπος: ήταν ο (προφανώς ημερήσιος) παρατηρητής. Το ἡμεροσκοπεῖον βρισκόταν σε κατάλληλο ύψωμα, που επέβλεπε περιοχές στρατιωτικού ενδιαφέροντος.
Κατάσκοπος: ήταν ο αγγελιαφόρος, ο οποίος είχε δει από πολύ κοντά αυτό που διαμήνυε.
Πυρσωρός: ήταν ο χειριστής του οπτικού τηλέγραφου της αρχαιότητας. Πυρσωροί τοποθετούνταν σε επιλεγμένα υψώματα και είτε λάμβαναν, είτε έστελναν, είτε αναμετέδιδαν μηνύματα. Οι πυρσοί χρησιμοποιούνταν κατά τη νύχτα ή σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού και δεν απαιτούσαν την κατασκευή ειδικών πύργων.
Φρυκτωρία: ήταν η επικοινωνία με φωτιές που άναβαν οι φρυκτωροί στους φρυκτωρικούς πύργους. Γνωρίζουμε ότι κάθε ελληνικό κράτος είχε ένα δίκτυο φρυκτωρικών πύργων και είναι πιθανόν ο Αλέξανδρος να εγκατέστησε τέτοια δίκτυα και στις κατακτημένες χώρες, αν και δεν υπάρχει τέτοια πληροφορία.