Δημήτρης Χρίστουλας: Ένα όνομα που θα θυμούνται πολιτικοί και ψηφοφόροι…

Κάθε εποχή έχει τις εμβληματικές της μορφές, μορφές που είτε είναι ηγετών που χάραξαν ένα νέο ελπιδοφόρο δρόμο για το αύριο, είτε ανθρώπων που έπεσαν στον απέλπιδα δρόμο του κάθε “σήμερα”. Τα τελευταία χρόνια είχαμε αρκετές από τις τελευταίες περιπτώσεις, μια και οι ηγετικές μορφές αποδεικνύονται στην καλύτερη περίπτωση ανεπαρκέστατοι υπαλληλίσκοι.
Ας μην κάνουμε κάποια αναδρομή σε όλους όσους μπήκαν στη χορεία των “μαρτύρων του άθλιου σήμερα”. Ας μείνουμε στη σημερινή μέρα, και ας δούμε την ύψιστη, απόλυτη τραγωδία της αυτοκτονίας ενός 77χρονου συνταξιούχου φαρμακοποιού το πρωΐ σήμερα στο Σύνταγμα. Η είδηση ήρθε νωρίς το πρωΐ: άγνωστος, μεγάλης ηλικίας, αυτοκτόνησε αυτοπυροβολούμενος στο κεφάλι, εν μέσω της πλατείας Συντάγματος για άγνωστους λόγους.

Όσο περνούσε η μέρα, βγήκαν στην επιφάνεια και άλλες πληροφορίες. Ο αυτόχειρας ήταν 77 ετών, ονομαζόταν Δημήτρης Χρίστουλας, ήταν συνταξιούχος φαρμακοποιός και προέβη στο “απονενοημένο διάβημα” [αισχρά κοινότυπη έκφραση για την πιο τραγική από τις πράξεις ενός ανθρώπου] διότι του “κόπηκε” η σύνταξη και δεν θέλησε τα χρέη του να βαρύνουν το παιδί του. Και άφησε και σημείωμα αυτοκτονίας (όπως φαίνεται στη φωτογραφία)…
Οι πολιτικοί, πληροφορούμενοι τα παραπάνω, εκδήλωσαν την βαθιά τους οδύνη. Ένας από αυτούς ήταν και ο κ.Μπεγλίτης (τέως υπουργός άμυνας, πρώην εκπρόσωπος τύπου του ΠΑΣΟΚ), καλεσμένος ων της Πόπης Τσαπανίδου στην πρωινή εκπομπή του Σκάι και εκλήθη να σχολιάσει την αυτοκτονία του Δημήτρη Χριστούλα.
“Γιατί δεν κάνετε κάτι για αυτούς τους ανθρώπους, που λόγω οικονομικών προβλημάτων φτάνουν στην αυτοκτονία;”, ρώτησε η δημοσιογράφος.
” Σε αυτές τις περιπτώσεις ο σχολιασμός πρέπει να έιναι προσεκτικός, εγώ έχω να πω ότι αυτός ο άνθρωπος ήταν πολύ γενναίος και ευαίσθητος”, τόνισε ο κ. Μπεγλίτης και πρόσθεσε: “Δεν μπορούμε όμως αυθαίρετα να συνδέσουμε την αυτοκτονία του με την οικονομική κατάσταση της χώρας”. Και συνέχισε ”Κάθε οικογένεια έχει τα δικά της αδιέξοδα, τα δικά της προβλήματα” για να καταλήξει: “Το αν είχε χρέη ή δεν είχε είχε χρεή, το αν τα φαγαν τα παιδιά του ή τα φαγε ο ίδιος, σεβασμός σ’ αυτές τις περιπτώσεις…”.
Το τραγικό συμβάν, σε συνδυασμό με το ακόμα πιο τραγικό σημείωμα του αυτόχειρα, πυροδότησε την αντίδραση του κόσμου, ο οποίος αυτοοργανωνόμενος κατέβηκε να διαμαρτυρηθεί στο Σύνταγμα. Άφησαν λουλούδια, έγραψαν και αυτοί κάποια σημειώματα και διαμαρτύρονταν απέναντι από τον “ναό της Δημοκρατίας” (άπαγε της βλασφημίας…).
Φυσικά, όμως, επειδή μαζεύτηκε κόσμος μετά τις 21:00 άρχισαν τα πάρα πολύ γνωστά επεισόδια. Κουκουλοφόροι, βόμβες μολότωφ, ΜΑΤ με χημικά – όλο το σετ δηλαδή, του γνωστού τρόπου διάλυσης οποιασδήποτε διαδήλωσης.
Πέραν αυτών, οι Αγανακτισμένοι Μοτοσυκλετιστές Ελλάδας οργανώνουν απόψε την 34η Μοτοπορεία τους στον νομό Αττικής και την αφιερώνουν στον συμπολίτη μας προκειμένου να τιμήσουν την μνήμη του.
Τον συμπολίτη μας…
Τον παππού των 77 χρόνων που αντί να απολαύσει τους καρπούς των μόχθων του (δηλαδή ποιούς καρπούς, αφ’ ής στιγμής όλοι πληρώνουμε ασύλληπτα ποσά για ασφάλεια και σύνταξη που δεν έχουμε τελικά), βρέθηκε στη θέση να μην έχει πλέον τη δυνατότητα να επιβιώσει. Μπορούσε να ήταν δικός μας άνθρωπος – για να είμαστε ειλικρινείς ήταν δικός μας άνθρωπος αφού ήταν συμπολίτης μας, αφού ήταν Έλληνας.
Αυτόν που ο κ.Μπεγλίτης δεν ξέρει και δεν μπορεί λόγω σεβασμού να πει τί τον οδήγησε στην αυτοκτονία.
Αυτόν που αντί οι “κλέφτες και αστυνόμοι” που παίζουν σε κάθε διαδήλωση (έχει καταντήσει αηδία πια αυτό το παιχνίδι τους και κοστίζει και πολλά – αν θέλουν, ας απαγορεύσουν τις διαδηλώσεις και εκδηλώσεις, όπως έκαναν οι πνευματικά ομοϊδεάτες τους πριν 40 χρόνια) να σεβαστούν – άνθρωπος πέθανε, όχι κατσαρίδα -, υποδύθηκαν τους οικείους τους ρόλους.
Πέραν της αναγούλας που σου προκαλούν όλοι αυτοί που εξακολουθούν να παίζουν τα παιχνίδια τους (οι υπεύθυνοι για όλα αυτά που βιώνουμε πια καθημερινά), τα πράγματα μπορούν να θεωρηθούν αστεία. Εξακολουθούν και περιφέρονται στην ποταπή καθημερινότητά τους σφυρίζοντας αδιάφορα χωρίς να έχουν καταλάβει πως ο Δημήτρης Χρίστουλας είναι από σήμερα ο εφιάλτης τους. Ή μάλλον καλύτερα, από σήμερα ο εφιάλτης τους απέκτησε όνομα και επώνυμο…
Ας ετοιμαστούμε όλοι σιγά-σιγά. Τα όνειρα των αηδώς αδιάφορων πολιτικών μας, θα στοιχειώσουν με την εικόνα ενός παππού που αυτοκτονεί. Και επειδή έχουν και το σύνδρομο της παχείας επιδερμίδας, θα είμαστε όλοι εδώ να τους το θυμίζουμε: Δημήτρης Χρίστουλας. Και το ίδιο όνομα, θα πρέπει να θυμηθούμε εμείς τη στιγμή που ψηφίζουμε (δηλαδή που θα μας καλέσουν να νομιμοποιήσουμε την ανικανότητά τους, τον νεποτισμό, την ψευδολογία και ότι τους χαρακτηρίζει).
Αντί να γράψουμε ονόματα κομμάτων και συνθήματα έξω από εκλογικά κέντρα και στους τοίχους των δρόμων, ας γράψουμε μόνο αυτό: Δημήτρης Χρίστουλας…