της Άννας Γκάγκαλη

Αν γινόταν καταγγελία της Αλβανίας στους διεθνής οργανισμούς για τρομοκρατία σε βάρος των εκεί Ελλήνων της Β. Ηπείρου, αν ζητούσαμε την εφαρμογή του Πρωτοκόλλου της Κέρκυρας για αυτονόμηση της Βόρειας Ηπείρου, δεν θα είχαμε σήμερα του μεγαλοϊδεατισμούς της ΄΄Μεγάλης Αλβανιας΄΄ και, συνολικά, θα ήμασταν πράγματι ο παράγοντας σταθερότητας στη Χερσόνησο του Αίμου.
Έχουμε πάψει να αντιδρούμε, να κρίνουμε, να σκεφτόμαστε και να αναλύουμε, έχουμε γίνει πολιτικά ζόμπι. Επιτέλους, ας διαβάσουμε λίγο Αριστοτέλη, λίγο Πλάτωνα. Πώς ονομαζόμαστε ΄΄πολίτες΄΄ αν δεν ασχολούμαστε με.....
τα ΄΄πολιτικά΄΄;
Η μελέτη της Ιστορίας είναι αυτή που θα μας δώσει πίσω την χαμένη μας κριτική σκέψη και θα μας απομακρύνει από τα νύχια αυτών που θέλουν να κατευθύνουν τη σκέψη και τη κρίση μας. Οι ασχολούμενοι με την παιδεία από κάπου πήραν την μόρφωση τους. Το σχολείο και το πανεπιστήμιο είναι οι κύριοι φορείς της εκπαίδευσης. Όταν όμως από εκεί δεν διδάσκεται η σωστή μόρφωση είναι λογικό να γίνονται λάθος ενέργειες. Παράδειγμα είναι η αφαίρεση των κεφαλαίων από την ύλη που διδάσκεται στα σχολεία στο μάθημα της Ιστορίας. Πουθενά δεν αναφέρονται τα γεγονότα της Β. Ηπείρου με αποτέλεσμα όταν σε ρωτάνε την καταγωγή σου και λες: «Είμαι από την Β. Ήπειρο» κατευθείαν να σου δίνουν την απάντηση: « Αα είσαι από την Αλβανία δηλαδή..».
Το ίδιο γίνεται και με την Κύπρο και πόσο μάλλον με τις εθνικές εορτές που αρκετοί σημερινοί λένε ότι το 1940 πολέμησαν οι Έλληνες κατά των Τούρκων, ενώ σε άλλους τομείς όπως είναι τα αθλητικά ή τα καλλιτεχνικά θέματα τα ξέρουν όλα φαρσί! Οι Σκοπιανοί ζητούν να ονομάζονται ‘’ Μακεδονία’’; Αυτό λέγεται κλοπή εθνικού ονόματος και οι Έλληνες θα έπρεπε να κάνουν αντεπίθεση! Οι Έλληνες έχουμε ακόμη ένα ελάττωμα: σε περίοδο ειρήνης δεν είμαστε ποτέ ενωμένοι. Ο ένας κοιτάει πώς να βγάλει το μάτι του άλλου, όπως άλλωστε είναι ο ελληνικός τρόπος.
Άραγε, ποια θα ήταν η κατάλληλη απάντηση στο ζήτημα των Αλβανών για την αναγνώριση της μειονότητας στην χώρα μας και αποζημιώσεις των Τσάμηδων; Προσφυγή στον ΟΗΕ να είναι η ελληνική απάντηση, για τα βασανιστήρια που επί δεκαετίες δέχονται οι Βορειοηπειρώτες. Δεν χρειάζονται αποδείξεις για τα γεγονότα αυτά, αφού ήδη οι αποδείξεις είναι ζωντανές, βλέποντας τους συμπατριώτες μας να διηγούνται όλα όσα έζησαν με κάθε λεπτομέρεια.
Δεν διεκδικούμε τίποτα από κανέναν, αλλά όλοι διεκδικούν από εμάς! Αυτό το παρανοϊκό γεγονός μόνο στην Ελλάδα θα μπορούσε να συμβεί.
Μια επίσκεψη αντιπροσώπων διεθνών φορέων ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Αλβανία θα ήταν το ισχυρότερο χτύπημα.
Ευχαριστώ για τον χρόνο σου!