πανελίστρια με εξαιρετικά προσόντα περιζήτητη απ όλα τα κανάλια
«..Απίστευτο. Όλος αυτός ο νεραϊδόκοσμος (μικρές θεές, νύμφες του θολού νερού, μικρές ξανθές θεές του βόθρου και του οχετού, μπογιατισμένες μ΄ όλα τα χρώματα της Ίριδος και ντυμένες πορνοστάρ μεσημεριάτικα) κι άντρες, λιγότεροι πρέπει να πούμε τον αριθμόν, αλλά με δυναμική παρουσία, οι μισοί ενδεδυμένοι ψιλοτεκνά αορίστου ηλικίας, σε στυλ μόλις-βγήκα-απ΄ το-γυμναστήριο με το μαλλί μούσκεμα, ή λαδωμένο τζελ με τις άκρες ταβανόπροκες σαν να ξύνουνε το ταβάνι με το κούνημα του κεφαλιού, κι άλλοι πιο ηλικιωμένοι, αυστηροί αυτοί, με τις σακούλες κάτω απ΄ τα μάτια κατάμαυρες και τα προγούλια να κάνουν κούνια-μπέλα όταν νευριάζουν, (γιατί άνθρωποι είναι κι αυτοί) χωρίς γέλιο στα χείλη και με το φραγγέλιο στο χέρι να μαστιγώνουν κάθε συνάδελφό τους. Γιατί αυτό κάνουν τελευταία οι «Δαίμονες της Μεσημβρίας», ασχολούνται με τους διπλανούς «Δαίμονες της Μεσημβρίας». Όλες οι εκπομπές ασχολούνται με τις άλλες εκπομπές. Τις απέναντι. Ποιος θα πάει πού… Ποια παρουσιάστρια ξέχασε το στριγκάκι της σε τουαλέτα γνωστού ξενοδοχείου με θέα… πόσα πήρε κάτω απ΄ το τραπέζι η μία και πόσα πάνω στο κρεβάτι η άλλη… Κι όλα αυτά σαν να συζητάνε για το μέλλον του κόσμου και για τη συνέχεια ή μη της ζωής στον πλανήτη. Κάθε τόσο, δε, έχουνε και μια σύνδεση απ΄ ευθείας… με μια εφημερίδα/ένα περιοδικό… Και βλέπουμε επιτέλους και το πραγματικό πρόσωπο της δημοσιογραφίας, τους Υψηλούς Υπηρέτας του έντυπου λειτουργήματος…
Το πλέον χαριτωμένο της υποθέσεως όμως (αν μπορεί να είναι κεχαριτωμένη μια τέτοια υπόθεση) είναι ότι αυτά τα νούμερα φέρνουν πολλά νούμερα. Που θα πει ότι οι τηλεθεατές τρελαίνονται με τα απορρίμματα της μεσημβρίας. Είναι οι ίδιοι που θα ψηφίσουν στις εκλογές σε λίγο. Με το ίδιο κριτήριο, στο ίδιο σκηνικό. Τους ίδιους πανελίστες που θα βρίζουν, θα λοιδορούν και θα απαξιώνουν τους απέναντι, που βράζουνε όμως στο ίδιο καζάνι.
Τρίβουν τα χέρια τους οι κάθε του κόσμου Καναλάρχες: «Ορμάτε και φαγωθείτε μεταξύ σας, γλυκά υπαλληλάκια μου. Χιουμήξτε. Ξεσκίστε τις σάρκες σας, μπογιατισμένα μου κουκλάκια. Φτιάχτε με, αλήτες μου. Λίγο ακόμα. Έτσι, έτσι μανάρια μου. Λίγο. Λίγο αίμα ακόμα. Έτσι… έτσι… να ΄στε καλά. Δεν είμαι η Πετρούλα, αλλά μόλις τέλειωσα. Έτσι σας θέλω. Να ΄στε καλά. Να ΄στε καλά κι εσείς, κι η φουκαριάρα η μάνα σας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου