Αυτή η εικόνα, είναι αξιοσημείωτη. Ακόμα πιο εκπληκτικό, ο καμβάς είναι μηχανογραφημένος με άρθρα της WIKIPEDIA.Πατώντας κλικ στο πρόσωπο του εικονογραφημένου-ης, μπορείτε να μάθετε την ιστορία του και το ποιός πραγματικά είναι. Στείλτε μας ένα e mail , για να σας δώσουμε τον σύνδεσμο. O BLOGGER
KΑΛΟΣΩΡΙΣΑΤΕ
ΤΟ e mail μας : billdedidis@gmail.com ΤO blog μας EΠΙ ΠΑΝΤΟΣ ΕΠΙΣΤΗΤΟΥ
ΤΟ ΠΡΟΦΙΛ ΤΟΥ BLOGGER- WHO IS WHO
- ΔΕΔΙΔΗΣ Ν. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ
- Τhessaloniki, Thessaloniki, Greece
- Τίποτα στη ζωή , δεν σου χαρίζεται. Το κάθε τι , κατακτιέται με πολύ κόπο και αγώνα .
Δευτέρα 2 Μαΐου 2011
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΝΑΓΟΥΛΗΣ- 35 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ
ΕΠΙ ΠΑΝΤΟΣ ΕΠΙΣΤΗΤΟΥ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Β. ΠΑΝΑΓΟΥΛΗΣ
«Ένα σπιρτόξυλο για πέννα, αίμα στο πάτωμα χυμένο για μελάνι
Το ξεχασμένο περιτύλιγμα της γάζας για χαρτί, μα τι να γράψω,
Την διεύθυνση μου μονάχα ίσως προφτάσω, παράξενο και πήζει το μελάνι, μέσα από την φυλακή σας γράφω, στην Ελλάδα.».
[απόσπασμα απο το ποίημά του με τίτλο «Η Διεύθυνσή μου»]
Του ΔΕΔΙΔΗ Βασιλείου
- Τριάντα πέντε χρόνια , πέρασαν από την πρωτομαγιά του 1976, όταν ο Αλέξανδρος Παναγούλης , σε ηλικία μόλις τριανταοκτώ χρονών, στη Λεωφόρο Βουλιαγμένης, με ένα FIAT Mirafiori,σκοτώνεται σε αυτοκινητιστικό τροχαίο ατύχημα[σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή], προσκρούοντας επάνω στον τοίχο ενός υπόγειου καταστήματος.
- Σήμερα άνοιξη, Μάης του 2009, αν ζούσε, θα ήταν 70 χρονών και σίγουρα θα μεσουρανούσε στα πολιτικά δρώμενα του τόπου και όχι μόνο, μιάς και δεν ήταν μόνο πολιτικός , αλλά και ένας φτασμένος ποιητής, σύντροφος για πολλά χρόνια της αλησμόνητης και μαχητικής ποιήτριας και δημοσιογράφου, Οριάνας Φαλάτσι, Ιταλίδας στην καταγωγή.
- Προστρέχοντας στη ζωή του, τριάντα δύο χρόνια μετά τον θάνατο του, θα επιχειρήσουμε να ξεφυλλίσουμε τα βήματά του και την προσφορά του στη Δημοκρατία, προσφορά πολιτικού μνημόσυνου, σε ένα άνδρα που δεν λύγισε και δεν λιγοψύχησε, μπροστά στις ιδέες του και στα οράματά του.
- Ο Αλέξανδρος Παναγούλης γεννήθηκε στις 2 του Ιούλη του 1939 στη Γλυφάδα . Ήταν δευτερότοκος γιός του Βασίλη και της Αθηνάς Παναγούλη και αδελφός του Γιώργου και του Ευστάθιου Παναγούλη. Ο πατέρας του, που καταγόταν από την Ηλεία, ήταν Αξιωματικός του στρατού ξηράς και η μάνα του, μια αγέρωχη γυναίκα, καταγόταν από την Λευκάδα. Τα παιδικά του χρόνια , τα πέρασε στη Λευκάδα, εξαιτίας του επαγγέλματος του πατέρα του και της κατοχής. Νεαρός έφηβος ακόμη, βρέθηκε στην Αθήνα, όπου , όταν τέλειωσε το Γυμνάσιο, σπούδασε στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, στην Σχολή Μηχανολόγων-Ηλεκτρολόγων.
- Αυτή την εποχή, εντάσσεται στις κεντρώες πολιτικές δυνάμεις και συγκεκριμένα στην ΄Ενωση Κέντρου, του Γεωργίου Παπανδρέου. Δείχνει μια απαράμιλλη μαχητικότητα και από πολύ νωρίς, αναλαμβάνει ως επικεφαλής της νεολαίας του κόμματος της επονομαζόμενης Ε.ΔΗ.Ν.[Ελληνική Δημοκρατική Νεολαία].
- Με την έλευση του στρατιωτικού καθεστώτος του Γ.Παπαδοπούλου στην Ελλάδα τον Απρίλιο του 1967, ο Αλέξανδρος Παναγούλης, είναι ακόμη φοιτητής και εξαναγκάζεται, ύστερα από ένα Νόμο του Παπαδόπουλου, ενώ είχε αναβολή, να οδηγηθεί στο Στρατό, προκειμένου να υπηρετήσει την θητεία του. Λιποτακτεί όμως πολύ γρήγορα, και διαφεύγει στην Κύπρο, προκειμένου να οργανώσει, την αντίσταση εναντίον του καθεστώτος. Στην Κύπρο, έρχεται σε επαφή με πολλούς πολιτικούς άνδρες, όπως ο Πολύκαρπος Γιωρκάτζης και τους ζητά την συνδρομή τους στην αντίσταση. Το καλοκαίρι του 1968, επανέρχεται στην Ελλάδα, διωκόμενος όχι μόνο για την λιποταξία του, αλλά και για την δράση του, εναντίον των Συνταγματαρχών.
- Τις 13 Αυγούστου του 68, σχεδιάζει στην Βάρκιζα, την δολοφονία του Γεωργίου Παπαδοπούλου, επικεφαλής του καθεστώτος, αποτυγχάνει όμως η απόπειρα και συλλαμβάνεται. Μεταφέρεται στα κρατητήρια του Στρατού στο Μπογιάτι, όπου βασανίζεται προκειμένου να ομολογήσει τις πράξεις του και να καταδώσει τους συνεργάτες του. Τον Νοέμβρη του 1968, καταδικάζεται από το Στρατοδικείο, δίς είς θάνατον, μαζί με άλλα μέλη της αντίστασης. Μεταφέρεται στην Αίγινα για την εκτέλεση, ακυρώνεται όμως, χάριν της παρέμβασης και των πιέσεων της Διεθνούς Κοινότητος. Επανέρχεται στο Μπογιάτι, από όπου δραπετεύει, αλλά ξανασυλλαμβάνεται και παραμένει στη φυλακή στο «κελί του εντοιχισμού»-‘όπως έλεγε ο ίδιος- για τεσσεράμισι σχεδόν χρόνια. Τον Αύγουστο του 1973 απελευθερώνεται , βάσει ενός Νόμου του καθεστώτος που απονέμει γενική αμνηστία σε όλους τους πολιτικούς κρατούμενους στην Ελλάδα. Αυτοεξορίζεται όμως στην Φλωρεντία της Ιταλίας και συνεχίζει την αντίσταση, οργανώνοντας ομάδες αντίστασης.
- Μετά την πτώση των Συνταγματαρχών, στην μεταπολίτευση, ο Αλέξανδρος Παναγούλης, εκλέγεται βουλευτής της Β΄ Αθηνών, στο κόμμα της Ένωσης Κέντρου-Νέες Δυνάμεις, καθώς αρνείται να συνεργασθεί με το κόμμα του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, με τον οποίο μάλιστα , έρχεται σε ανοικτή ρήξη. Επιδιώκει μάλιστα, κατά την διάρκεια της θητείας του, στο Κοινοβούλιο, να απομονώσει κάποιους πολιτικούς που συνεργάστηκαν με το καθεστώς των Συνταγματαρχών, όπως τον Δ.Τσάτσο και επειδή πολλοί από αυτούς, βρίσκονται κάτω από την ίδια πολιτική και κομματική ομπρέλα που ήταν και ό ίδιος, ανεξαρτοποιείται και παραμένει στο Κοινοβούλιο, ως ανεξάρτητος βουλευτής. Στο διάστημα της ανεξαρτησίας του, συγκεντρώνει αρκετό υλικό σε βάρος πολιτικών προσώπων του Κοινοβουλίου που συνεργάστηκαν με τους στρατιωτικούς και απειλεί να το δημοσιεύσει. Σκοτώνεται όμως την Πρωτομαγιά του 1976 και δεν προλαβαίνει να δεί την δημοσίευση των ονομάτων. Για πολλούς ιστορικούς, λέγεται ότι το τροχαίο ατύχημα που του στέρησε την ζωή, στήθηκε για να θέσει τον Παναγούλη εκτός μάχης και να εξαφανίσει τις αποδείξεις που είχε υπό τη ν κατοχή του. Δεν υπάρχει ωστόσο κανένα τεκμήριο για όλες αυτές τις εικασίες και για όλα αυτά τα χρόνια που πέρασαν, ουδείς γνωρίζει τίποτε το νεότερο, ή τίποτε σπουδαιότερο.
- Αυτός ήταν κυρίως , ο αγωνιστής Παναγούλης. Για τις ποιητικές συλλογές του που πολλές από αυτές, δημοσιεύθηκαν στην Ιταλία από την σύντροφό του δημοσιογράφο, Οριάνα Φαλάτσι, γνωρίζουμε πολύ λίγα πράγματα, παρότι, μέσα στους στίχους των ποιημάτων του, διαφαίνεται όλη η αυτοκυριαρχία του, η αυτοπειθαρχία του και το πηγαίο χιούμορ που τον διακρίνει, χαρακτηριστικά του εαυτού του, που τον συντήρησαν κατά την διάρκεια της κράτησης του, σε διάφορες φυλακές. Μάλιστα πολλά από αυτά, γράφτηκαν κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες και πολλά χάθηκαν, γραμμένα με το αίμα του στους τοίχους του Μπογιατίου. Τα πιο γνωστά όμως, είναι η ποιητική συλλογή του με τον τίτλο «και άλλοι θα ακολουθήσουν» , «σας γράφω μέσα από την φυλακή», η «μπογιά» και άλλα, που του απέφεραν και το Διεθνές βραβείο ΛογοτεχνίαςPremio Viareggio Internazionnale.
- O μουσικοσυνθέτης Μίκης Θεοδωράκης, μελοποίησε πολλά από τα ποιήματά του, μια ταινία με τον τίτλο «ο Παναγούλης ζεί» γυρίστηκε στην Ιταλία με Ιταλούς καλλιτέχνες και ηθοποιούς, ντοκυμαντέρ με θέμα την ζωή του, παρήγαγε η Σουηδική Τηλεόραση και πλήθος δημοσιευμάτων, κατατέθηκαν από πολλούς δημοσιογράφους, στον ημερήσιο και στον περιοδικό τύπο.
- Για πολλούς ο Αλέξανδρος Παναγούλης, καθιερώθηκε σαν σύμβολο ελευθερίας, της Δημοκρατίας, των ανθρώπινων δικαιωμάτων και των ατομικών και πολιτικών ελευθεριών των ατόμων. Χάριν του πολιτικού του ήθους, πολλές από τις σημερινές νεολαίες εμπνέονται τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο Εξωτερικό. Για άλλους, ο βίαιος χαρακτήρας του, ήταν η αιτία που τον οδήγησαν στο θάνατο, τόσο πρόωρα και τόσο βασανιστικά.
- Η Ελληνική Πολιτεία και σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος στο Κοινοβούλιο, τίμησε την μνήμη του, με έκδοση γραμματοσήμου, τηλεκαρτών και έδωσε το όνομα του σε δημόσιους χώρους[πλατείες, οδούς] και σε σταθμό του ΜΕTRO στην Αθήνα.
-
- Βιβλιογραφία
- Οριάνα Φαλάτσι¨Interview with History
- Οριάνα Φαλάτσι¨ Un Uomo[ένας άνδρας]
- Κώστας Μαρδάς¨ Αλέξανδρος Παναγούλης-Πρόβες θανάτου.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου