Γράφει ο Βασίλης Δεδίδης

Το χθεσινό γεγονός που στέρησε την ζωή από δύο παιδιά της Ελληνικής Αστυνομίας και τραυματίσθηκαν σοβαρά άλλοι δύο,  κάτι που τα τελευταία χρόνια συμβαίνει  συχνά, εκτός από τα κροκοδείλια δάκρυα  όλων όσων έχουμε την ευθύνη για αυτή την κατάσταση, εκείνο που κανείς πρέπει να  διερωτηθεί και να προβληματισθεί, δεν είναι  το  καθαυτό  αιτιατό, όσο η αιτία  αυτής της άνανδρης εκτέλεσης.

 Από την στιγμή που ο καθένας από εμάς, δεν θα αντιληφθεί, ότι έχουμε ανάγκη των υπηρεσιών της Ελληνικής Αστυνομίας, σε αυτούς τους δύσκολους χρόνους που ζούμε και έρχονται πλέον χειρότεροι χρόνοι, σαν καταιγίδα, η κατάσταση  θα χειροτερεύει και  θα δούμε και χειρότερα.

Έτυχε να ζήσω και να δώ  σε άλλες ευνομούμενες και δημοκρατικές Χώρες, το πώς αντιμετωπίζουν τους Αστυνομικούς, τόσο η ίδια Πολιτεία, όσο και οι πολίτες  αυτής της Χώρας.

 Στην Αγγλία, εδώ και 20 χρόνια, οι Αστυνομικοί τους, οι λεγόμενοι  "μπόμπιδες", οι Αστυνομικοί τετραγώνων, ύστερα από δημοσκοπήσεις, θεωρούνται, οι πιο δημοφιλείς εργαζόμενοι στην Χώρα τους και μάλιστα με μεγάλη  εκτίμηση τόσο για τις προσφερόμενες υπηρεσίες τους, όσο  και   για την αντικειμενική  αντιμετώπιση που έχουν, απέναντι  σε  αυτούς. Μάλιστα  είναι μεγάλη τιμή για την κ. Smith, την ώρα του overtime[διάλειμμα]  του Αστυνομικού, να πάρει το τσάϊ της μαζί του και να του εκμυστηρευθεί , κάθε πρόβλημα της, σχετικά με το σπίτι της, τους οικείους της, την γειτονιά της, το πότε θα πάει διακοπές για να μπορεί ο Αστυνομικός να γνωρίζει τον χρόνο απουσίας της και να φυλάξει καλύτερα  το σπίτι της και χίλια δύο άλλα  που μπορώ να αναφέρω, τόσο χρηστικά για την ίδια την κοινωνία που ζούμε, όσο και ουσιαστικά για το έργο που επιτελεί σε κάθε Χώρα , η Αστυνομία.

Βέβαια στην Ελλάδα, η Αστυνομία πάντα την χρησιμοποίησαν οι Πολιτικοί, ως προπέτασμα απέναντι στις ανομίες τους, στις αδυναμίες τους να διοικήσουν σωστά, στις διαφορές τους για κομματικά αίτια, με αποτέλεσμα   πάντοτε οι κυβερνώντες, να την "στέλνουν" να βγάλει τα κάστανα, εκεί που ήταν υποχρέωση τους, να το πράξουν οι ίδιοι και όλη αυτή η κατάσταση, δημιούργησε απέναντι στα  εργαζόμενα αυτά παιδιά, με πενιχρούς   μισθούς, μια εχθρότητα και μια αντιπαλότητα εκ μέρους των πολιτών, την στιγμή  που όπως σας   ανέφερα στο παράδειγμα άλλων Χωρών, θα μπορούσαν να είναι οι πιο αγαπητοί.

Το κακό όμως  αυτών των 57000 χιλιάδων εργαζομένων, είναι ότι ούτε το 25% της δύναμης τους, επιτελούν έργο καθαυτό αστυνομικό. Οι υπόλοιποι βρίσκονται σε υπηρεσίες που καμιά σχέση δεν έχει με την αστυνόμευση και το πάρεργο της Ελληνικής Αστυνομίας, είναι πολύ μεγάλο, με αποτέλεσμα να μην είναι ορατό και το έργο της.

 Πολύ  σωστά , διαμαρτύρονται οι πολίτες για την ανυπαρξία  Αστυνομικών σε  περιπολίες, πολύ σωστά αγανακτούν για τα χρήματα που  φορολογούνται για να πληρώσουν μισθούς και η βοήθεια όταν την χρειασθούν  δεν την έχουν, αλλά εκείνο που πρέπει να διερωτηθεί ο καθένας από εμάς, είναι το " μη ρωτάτε τι κάνει η Αστυνομία για εμάς, εμείς τι κάνουμε για αυτήν".

Και αυτό δεν είναι σχήμα λόγου, γιατί  στην Ελλάδα, το μέγα θαύμα κρατάει τρείς  το πολύ ημέρες. Μετά θα το ξεχάσουμε,  δεν βαριέσαι " μια πιθαμή μακρυά  από εμάς" και ότι γίνει και αλλοίμονο από τους οικείους  των παιδιών αυτών  που με τα όνειρά τους ξεκίνησαν για μια νέα καριέρα, και έπεσαν στον βωμό του καθήκοντος τους, δεν θα μπορέσουν να τα ξεχάσουν εσαεί.

 Διάβαζα πριν από καιρό ότι αυτή η οικονομική κρίση,  τα κατάλοιπα της θα εναποτίθενται στην κοινωνική κρίση και σίγουρα αυτοί που το έγραψαν, είχαν μεγάλο δίκιο. Θα  σκοτώνουν για "ψύλλου πήδημα", γιατί εσύ έχεις κάτι , που ο άλλος δεν έχει.

 Και  όλη αυτή την κατάσταση που σίγουρα- μην μου πείτε- , ότι φταίνε οι Αστυνομικοί, θα την πληρώσουν οι ίδιοι, γιατί και πάλι οι Πολιτικοί μας, θα τους βάλουν ασπίδα τους, απέναντι  στην αδυναμία τους, να πράξουν , τα αυτονόητα. 

Και τα αυτονόητα σχετίζονται με την λαθρομετανάστευση, με  την οικονομική-όπως προείπα- κρίση, με  τον φόβο που αντιμετωπίζουν απέναντι στα προβλήματα και ο καθένας τους, θέλει δύο και τρείς, να τον φυλάνε, και με χίλιες άλλες  αιτίες, πού ήλθαν τα πράγματα, μέχρις εδώ.

 Θα μπορούσα να γράφω ένα μήνα συνέχεια για τα συσσωρευμένα προβλήματα του κλάδου, σταματώ όμως εδώ, μόνο με την σκέψη απέναντι στους νεκρούς και στους οικείους τους, ευχόμενος ο Πανάγαθος να τους  αναπαύσει και παρηγοριά στους δικούς τους  φτωχούς κατά τα άλλα  ανθρώπους. Γιατί τόσα χρόνια, δεν είδα  παιδιά Βιομηχάνων, Υπουργών, Βουλευτών και των  ανθρώπων με οικονομική ευμάρεια  να κατατάσσονται στην Αστυνομία. Όλοι τους, είναι παιδιά ενός φτωχού Θεού, που πήγαν με όνειρα  για  μια δουλειά  και ένα μέλλον. Ο Θεός να τους αναπαύσει, και στους τραυματίες, ολόψυχα να το ξεπεράσουν και καλή ανάρρωση. 

Για να πείς καλή κουβέντα για Αστυνομικό, πρέπει να υπολογίσεις το κόστος!

Επιτέλους κάποιος το παραδέχθηκε. Είναι γνωστό στους παροικούντες στη δημοσιογραφική Ιερουσαλήμ, ότι η "γραμμή" των συντακτών (στο σχολιασμό η περιγραφή ) είναι υποχρεωτικά πάντα κατά των Αστυνομικών. Σήμερα στο σημείο που...
 εκτέλεσαν εν ψυχρώ τους 2 Αστυνομικούς, ένας (γνωστός των παιδιών) δημοσιογράφος του ALTER κατέθεσε λίγα λουλούδια, και βγήκε ζωντανά στο Παπαδάκη να εκφράσει την λύπη του για τον χαμό τους .
Ο απίστευτος παρουσιαστής του ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΕΛΛΑΔΑ, του έδωσε συγχαρητήρια γιατί... ο δημοσιογράφος "δεν υπολόγισε το κόστος, και βγήκε φάτσα κάρτα να συλληπηθεί έναν φίλο του Αστυνομικό". Κρίση ειλικρίνειας του Παπαδάκη, και κρίση αξιών της Ελληνικής κοινωνίας. Τουλάχιστον πολύ αργότερα κάποιος επιτέλους τράβηξε το κάδο απορριμάτων από το σημείο που έπεσαν οι "ηλίθιοι" που έκαναν το καθήκον τους, αντί να ...κάνουν ότι πολλοί γραφειοκράτες του Δημοσίου: Λούφα...