ΕΠΙ ΠΑΝΤΟΣ ΕΠΙΣΤΗΤΟΥ: ΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Αυτή η εικόνα, είναι αξιοσημείωτη. Ακόμα πιο εκπληκτικό, ο καμβάς είναι μηχανογραφημένος με άρθρα της WIKIPEDIA.Πατώντας κλικ στο πρόσωπο του εικονογραφημένου-ης, μπορείτε να μάθετε την ιστορία του και το ποιός πραγματικά είναι. Στείλτε μας ένα e mail , για να σας δώσουμε τον σύνδεσμο. O BLOGGER

To ιστολόγιο ΕΠΙ ΠΑΝΤΟΣ ΕΠΙΣΤΗΤΟΥ αναδημοσιεύει τακτικά, στα πλαίσια της συνεργασίας του με άλλα ιστολόγια, αλλά και στα πλαίσια της προσπάθειάς του για την ανάδειξη του νέου μέσου, που ονομάζεται "κυβερνοχώρος" άρθρα και απόψεις άλλων bloggers. Στην περίπτωση αυτή παρατίθεται πάντοτε η πηγή και συνεπώς, το παρόν ιστολόγιο, αποποιείται κάθε νομικής ευθύνης για την ακρίβεια των γραφομένων σε άλλα ιστολόγια ή ιστοσελίδες.

Σε κάθε περίπτωση, που από αβλεψία και εκ παραδρομής, θίγεται κάποιος πολίτης ή παραβιάζονται νόμοι για τα πνευματικά δικαιώματα ή τα προσωπικά δεδομένα, δηλώνουμε ότι ούτε από πρόθεση, ούτε από δόλο μπορούν να συμβούν τα ανωτέρω και παρακαλούμε το θιγόμενο πρόσωπο, να επικοινωνεί μαζί μας στο e-mail :billdedidis@gmail.com

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ

Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2012

ΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Φθινόπωρο και πρώτη μέρα στα θρανία για τους μαθητές του Αμερικανικού Κολεγίου.
Η δασκάλα παρουσιάζει στα αμερικανάκια έναν καινούριο συμμαθητή τους,
τον Ιάπωνα Σακίρο Σουζούκι (γιο του διευθυντή της Σόνυ) και το μάθημα αρχίζει με μικρές ερωτήσεις
ιστορίας.
- Για να δούμε λοιπόν, πόσο καλοί
είστε στην αμερικανική ιστορία;
λέει η δασκάλα. Ποιος είπε...
"δώστε μου ελευθερία ή δώστε μου
θάνατο";
Κάποιοι μουρμουρίζουν αλλά
κανείς δεν σηκώνει το χέρι του,
εκτός από τον καινούριο :
- Ο Πάτρικ Χένρυ το 1775 στη
Φιλαδέφεια, απαντά.
- Μπράβο Σουζούκι, και ποιος είπε
"Κυβέρνηση του λαού, από το λαό
και για το λαό"; ξαναρωτά την τάξη η
δασκάλα.
- Ο Αβραάμ Λίνκολν, το 1863 στο
Γκέτυσμπουργκ, απαντά και πάλι ο
Σουζούκι.
Η δασκάλα κοιτάζει αυστηρά την
τάξη και λέει :
- Ντροπή σας. Ο Σουζούκι είναι
γιαπωνέζος και ξέρει την
αμερικανική ιστορία καλύτερα από σας
Τη σιωπή στην τάξη σπάει μια
μικρή φωνή από τα πίσω θρανία :
- Ρε δεν πάτε να γαμηθείτε όλοι,
μαλάκες γιαπωνέζοι
- Ποιος το είπε αυτό;;; ρωτάει
αυστηρά η δασκάλα.
Ο Σουζούκι σηκώνει το χέρι του
και χωρίς να περιμένει λέει :
- Ο στρατηγός Μακάρθουρ, το 1942,
στη διώρυγα του Παναμά, και ο Λι
Ιακόκα το 1982 στη γενική συνέλευση της
Τζένεραλ Μότορς.
Η τάξη βυθίζεται στη σιωπή.
«Θέλω να ξεράσω», ακούγεται μια
ξεψυχισμένη φωνή.
- Ποιος το είπε αυτό;;; ξαναρωτάει
με το ίδιο βλοσυρό ύφος η
δασκάλα.
Και ο Σουζούκι πετάγεται πάλι :
- Ο Τζορτζ Μπους ο πρώτος, στον
πρωθυπουργό Τανάκα κατά τη
διάρκεια επίσημου δείπνου στο Τόκιο το
1991.
Ένας μαθητής σηκώνεται όρθιος
και ξεσπάει :
- Ρε δε μας παίρνεις καμιά πίπα,
λέω γω.
Και ο Σουζούκι, ψύχραιμα :
- Μπιλ Κλίντον στη Μόνικα
Λουίνσκι το 1997, στο οβάλ γραφείο
του Λευκού Οίκου.
Δυο τρεις μαθητές πετάγονται
και φωνάζουν :
- Α γαμήσου ρε μαλακισμένο,
Σουζούκι.
Ατάραχος ο γιαπωνέζος :
- Βαλεντίνο Ρόσι, παγκόσμιο
πρωτάθλημα μοτοσικλέτας, ράλι
Νότιας Αφρικής, το 2002.
Κόλαση στην τάξη, οι μαθητές
ουρλιάζουν και πετάνε καρέκλες,
η δασκάλα έχει σωριαστεί λιπόθυμη
και ξαφνικά ανοίγει η πόρτα και
μπαίνει ο διευθυντής :
- Ε, μα την πίστη μου δεν έχω
ξαναδεί τέτοιο μπουρδέλο.
Και στο βάθος ακούγεται πάλι η
φωνή του Σουζούκι :
- Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας,
Γιώργος Παπανδρέου, το 2011, στο
τελευταίο υπουργικό συμβούλιο της
κυβέρνησής του.