Η Νομική,αρχή του τέλους για το άσυλο

Αυτοί που σιγοντάρουν (καθοδήγησαν ή στηρίζουν εκ των υστέρων, στο όνομα του ανθρωπισμού) την κατάληψη κτιρίου της Νομικής από Αφγανούς μετανάστες, ρίχνουν άθελά τους νερό στο μύλο όσων ψάχνουν για αποδιοπομπαίους τράγους, προκειμένου να δικαιολογήσουν την προσωπική καχεξία τους και την κακοδαιμονία της χώρας. Προφανώς, νομίζουν ότι οι απόψεις τους είναι πλειοψηφικές ή ότι δεν προκαλούν το κοινό αίσθημα.



Όμως, τα πράγματα δεν είναι έτσι, γιατί το κοινό αίσθημα είναι μία ρευστή έννοια. Καθορίζεται από τη συγκυρία. Χθες ανεχόταν κάποια πράγματα, σήμερα κινείται σε άλλο μήκος κύματος.
Σε μία χώρα που ταλαιπωρείται από μία πρωτοφανή οικονομική κρίση, με την ανεργία να πλησιάζει επικίνδυνα το 20%, με τα κόμματα να έχουν χάσει την καλή έξωθεν μαρτυρία και τους πολιτικούς να προπηλακίζονται όταν τολμούν να εμφανίζονται δημοσίως, με τους πολίτες καχύποπτους και έτοιμους να στήσουν δίκες προθέσεων, είναι πολύ εύκολο να αναπτυχθούν διχαστικές αντιλήψεις και να προκληθούν πολωτικές καταστάσεις.
Σε τέτοιες περιστάσεις, οι άφρονες επιλογές, ακόμη και εάν τα κίνητρα των φορέων είναι ανιδιοτελή, μπορούν να έχουν καταστροφικά αποτελέσματα. Για παράδειγμα: Δεν μπορείς να υποτιμάς ότι το 80% των πολιτών τάσσεται υπέρ του φράκτη στον Έβρο, ότι το 85% λέει ναι στις επιχειρήσεις – σκούπα της αστυνομίας για να εκκαθαριστούν οι περιοχές από τους παράνομους μετανάστες, ότι κερδίζουν έδαφος οι απόψεις που χρεώνουν στους μετανάστες την αύξηση της εγκληματικότητας.
Αυτό είναι το κλίμα σήμερα στην Ελλάδα. Δεν ισχυρίζομαι ότι πρέπει να το συντηρούμε ή ότι για λόγους δημαγωγικούς να το καλλιεργούμε, ωστόσο δεν μπορούμε να το αγνοούμε. Να το αλλάξουμε ναι, να αναμετρηθούμε με τις πιο ακραίες εκφάνσεις του σύμφωνοι, όμως απαιτείται αυτό να γίνει με τη σωστή τακτική.
Η μετωπική σύγκρουση με τις διαθέσεις της κοινωνίας θα έχει δυσάρεστα αποτελέσματα και θα επιτρέψει σε όσους ψαρεύουν στα θολά νερά, διακηρύσσοντας τις θεωρίες περί φυλετικής καθαρότητας, να κερδίσουν την ψυχή και το μυαλό των φτωχών και αδύναμων οικονομικά πολιτών, οι οποίοι, όπως διδάσκει η ιστορία, είναι η πρώτη ύλη για τη δημιουργία των φασιστικών κινημάτων.
Η υπόθεση της κατάληψης της Νομικής είναι πολύ πιθανόν να αποτελέσει την αρχή για το τέλος του πανεπιστημιακού ασύλου. Μάλλον αυτό δεν ήταν στις προθέσεις των εμπνευστών της πρωτοβουλίας.
ΖΕΤΑ ΜΑΚΡΗ