Αυτή η εικόνα, είναι αξιοσημείωτη. Ακόμα πιο εκπληκτικό, ο καμβάς είναι μηχανογραφημένος με άρθρα της WIKIPEDIA.Πατώντας κλικ στο πρόσωπο του εικονογραφημένου-ης, μπορείτε να μάθετε την ιστορία του και το ποιός πραγματικά είναι. Στείλτε μας ένα e mail , για να σας δώσουμε τον σύνδεσμο. O BLOGGER
KΑΛΟΣΩΡΙΣΑΤΕ
ΤΟ e mail μας : billdedidis@gmail.com ΤO blog μας EΠΙ ΠΑΝΤΟΣ ΕΠΙΣΤΗΤΟΥ
ΤΟ ΠΡΟΦΙΛ ΤΟΥ BLOGGER- WHO IS WHO
- ΔΕΔΙΔΗΣ Ν. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ
- Τhessaloniki, Thessaloniki, Greece
- Τίποτα στη ζωή , δεν σου χαρίζεται. Το κάθε τι , κατακτιέται με πολύ κόπο και αγώνα .
Κυριακή 9 Ιανουαρίου 2011
ΕΠΙ ΠΑΝΤΟΣ ΕΠΙΣΤΗΤΟΥ
ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ-ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ -Η ΛΥΣΗ
Γράφει ο blogger Βασίλης Δεδίδης
Σε μιά Χώρα , όπως η Ελλάδα, όπου τα πάντα συρρικνώνονται και τα πάντα αλλάζουν , από στιγμή σε στιγμή, επόμενο είναι και οι άνθρωποι που εγκατέλειψαν τα σπίτια τους και την πατρίδα τους και ήλθαν στην Ελλάδα , να κάνουν την τύχη τους και την καλύτερη μέρα για τα παιδιά τους, να περνούν πολύ χειρότερα από τους ΄Ελληνες, γιατί στο κάτω-κάτω της γραφής, δεν έχουν στον ήλιο μοίρα.
Για χρονικό διάστημα, πάνω απο 14 χρόνια, υπηρέτησα σε υπηρεσία Αλλοδαπών [Κέντρο Αλλοδαπών Θεσσαλονίκης] και νομίζω , μόνο από αυτό , αντλώ το δικαίωμα , να εκφράσω μια ταπεινή γνώμη , για το πρόβλημα και τα αίτια του.
Στα τέλη της δεκαετίας του ΄80, όταν πλέον άνοιξαν τα σύνορα και η προσέλευση των αλλοδαπών[κυρίως Αλβανών λαθρομεταναστών], υπήρξε αθρόα, τότε στην Υπηρεσία που βρισκόμουν, μιλούσαν για την σημερινή κατάσταση που θα όδηγούσαν τα πράγματα και δεν το πίστευα.
Εκεί κυρίως είδα την ανθρώπινη σκοπιμότητα, να οδηγείται από την ανθρώπινη εξαθλίωση και την ανάγκη, σε πολύ ακραίες πράξεις.
Έβλεπες κορίτσια σαν τα κρύα τα νερά, να επιχειρούν να συνάψουν εικονικούς κατανάγκη γάμους, με γέρους στην 8η δεκαετία της ζωής τους, μόνο και μόνο, για να εξασφαλίσουν, μια άδεια παραμονής στην Χώρα μας, που εκείνο τον καιρό, την θεωρούσαν την "γή της επαγγελίας".
Πέρασαν τα χρόνια, οι καταστάσεις άλλαξαν , οι πολιτική σε σχέση με τους αλλοδαπούς σε μερικά σημεία τροποποιήθηκε, ουσιαστικά όμως αυτά που έπρεπε να γίνουν, δεν έγινε τίποτα το καλό, τόσο για την Χώρα μας, όσο και για τους μετανάστες που βρέθηκαν εδώ.
Η Ελλάδα, πάντα με ημίμετρα και "ασπιρίνες", προσπαθούσε να λύσει το μεταναστευτικό, αλλά η προσέλευση γινόταν άναρχα και με γεωμετρική πρόοδο, δηλαδή σήμερα έρχονταν 10 άτομα, αύριο 20, την τρίτη 40 και την τετάρτη 80, ώσπου πλέον ούτε η ίδια η Χώρα δεν ήξερε πόσοι ζούν στην Ελλάδα, απο ξένες Χώρες, πόσοι από αυτούς, είναι παράνομοι, πόσοι νόμιμοι, πόσοι εγγράψιμοι, πόσοι δηλωθέντες, πόσοι άνεργοι κ.ο.κ..
Το πλοίο , πλέον "μπατάρισε ' και οι Νομαρχίες ανέλαβαν πλέον να καταγράψουν και να νομιμοποιήσουν , όλους όσους βρίσκονταν εδώ, ο απώτερος όμως λόγος , ήταν οικονομικός και όχι λυτρωτικός γιά όλους αυτούς τους δυστυχισμένους ανθρώπους, που στοιβάζονταν στις υπηρεσίες και πλήρωναν στους επιτείδιους, ποσά δυσανάλογα των προσφερομένων υπηρεσιών.
Η Δίωξη Αλλοδαπών, συνελάμβανε ορισμένους από αυτούς, που δεν είχαν ταξιδιωτικά έγγραφα και τους επαναπροωθούσε στις πατρίδες τους, σε δυό όμως μέρες, ήταν πάλι πίσω, γιατί και λόγω συνόρων και ελλιπούς αστυνόμευσης, ήταν εύκολο σε αυτούς, να γυρίσουν πίσω.
Όμως αυτή η κατάσταση, βόλευε τους πάντες , ημεδαπούς και αλλοδαπούς. Προπάντων ημεδαπούς, που λόγω της βιομηχανοποίησης της γεωργίας, είχαν τους αλλοδαπούς, με λιγότερα ασφαλώς χρήματα και τους εξυπηρετούσαν στις δουλειές τους.
Και όχι μόνο. Εργάτες στις οικοδομές, σε βιοτεχνίες και Βιομηχανίες, ήταν αλλοδαποί απασχολούμενοι.
Όταν πλέον τελείωσα απο την Υπηρεσία μου και ασχολήθηκα στον εξωτερικό τουρισμό σε ξεναγήσεις και περιηγήσεις, τότε κατάλαβα ο ντόρος που γινόταν για την Ελλάδα στο Εξωτερικό, που οι πάντες την θεωρούσαν σαν ένα ευνοούμενο Κράτος και προπάντων πλούσιο, όπου οι πάντες , μπορούσαν να εργαστούν και να προκόψουν.
Αυτή η προπαγάνδα όμως , έφτασε μέχρι τα πέρατα της οικουμένης και όλοι οι ανήμποροι αυτού του πλανήτη, άκουαν για την Ελλάδα και την ονειρεύονταν , όπως κάποτε οι ΄Ελληνες την Γερμανία και την Αμερική, μετά τον πόλεμο και την δεκαετία του ΄60.
Έτσι λοιπόν το πρόβλημα διογκώνεται και εκτός των Αλβανών, Ρώσσων ομογενών και αλλοδαπών , Γεωργιανών και άλλων φυλών, άρχισαν να καταφθάνουν και απο άλλες Ηπείρους και κυρίως μαύροι απο αφρικανικές Χώρες και το"τρένο πλέον γέμισε' και δεν μπορούσε να συρθεί, ούτε στις ίδιες του, τις ράγες, φυσικά λόγω βάρους και μεγέθους.
Η ενεστώσα κατάσταση χειροτέρεψε τα τελευταία χρόνια, γιατί στην "γη της επαγγελίας ", προστέθηκαν και οι επιτείδιοι δουλέμποροι από την Τουρκία και όχι μόνο , που προωθούσαν και προωθούν χιλιάδες αλλοδαπούς από τα χερσαία πλέον σύνορά μας, κυρίως από τον ΄Εβρο.
Τώρα πλέον σε αυτό το σημείο, ο κόμπος έφτασε στο χτένι. Δεν υπάρχει καμιά μα καμιά σωτηρία, εάν δεν ληφθούν δραστικά μέτρα, όχι μόνο από την Ελλάδα, αλλά από ολόκληρο τον κόσμο και κυρίως από την Ε. Ένωση.
Δουλειές δεν υπάρχουν, χρήματα για να ανακάμψει η οικονομία και να ανοίξουν οι δουλειές, φαγώθηκαν, οι ημεδαποί υποφέρουν από την φτώχεια και οι αλλοδαποί, μη έχοντας πλέον καμιά ελπίδα, επιδίδονται σε κλεψιές και παρανομίες, φυσικά όχι όλοι.
Η ανάγκη όμως πολλές φορές τους οδηγεί εκεί, με αποτέλεσμα, αύξηση της εγκληματικότητας κατά 36%, και πληθώρα προβλημάτων κυρίως στα αστικά κέντρα που σχετίζονται με την διαβίωση των μεταναστών και όλων αυτών των δυστυχισμένων υπάρξεων , που αυταπατήθηκαν οικτρά και ποταπά από τους "αλήτες" της δυστυχίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Η λύση. Μια και μοναδική. Να δούν τα μέλη-κράτη της Ε.Ε., ύστερα από μια καταγραφή, τί είδους εργατικά ή άλλα χέρια θέλουν για τις ανάγκες της Χώρας τους και να γίνει μία ισομερής και δίκαιη κατανομή όλων όσων ευρίσκονται στην Χώρα μας, αφού πρώτα ερωτηθούν για τον τόπο που επιθυμούν να επαναπατρισθούν.
Δεν πιστεύω σε αστυνομικά-φραχτικά τόσο μέτρα, χωρίς να τα απορρίπτω, αλλά θεωρώ ότι η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, δεν φράσσεται με συρματοπλέγματα και δεν μπορείς να νικήσεις την ανθρώπινη δυστυχία, με ημίμετρα.
Άλλωστε εάν θεωρεί ο καθένας "βολεμένος"από εμάς, ότι το πρόβλημα , δεν μας αγγίζει, να είστε σίγουροι ότι με μαθηματική ακρίβεια, κάποια στιγμή και μάλιστα σύντομη, θα βρεθούμε εμείς οι ίδιοι, στην ενεστώσα κατάσταση αυτών των ανθρώπων και το κρίμα θα είναι διπλό.
Πρώτα γιατί αδρανοποιηθήκαμε τόσα χρόνια και δεύτερο γιατί δεν τους απλώσαμε το χέρι-εφόσον μπορούμε και μπορούσαμε- να τους εντάξουμε σε μια Πατρίδα που δίδαξε όλες αυτές τις αξίες που μεγαλουργούν την ανθρώπινη ύπαρξη και δεν την καταρρακώνουν , όπως τουλάχιστον συμβαίνει σήμερα.
ΔΕΔΙΔΗΣ Ν ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ
Γράφει ο blogger Βασίλης Δεδίδης
Για χρονικό διάστημα, πάνω απο 14 χρόνια, υπηρέτησα σε υπηρεσία Αλλοδαπών [Κέντρο Αλλοδαπών Θεσσαλονίκης] και νομίζω , μόνο από αυτό , αντλώ το δικαίωμα , να εκφράσω μια ταπεινή γνώμη , για το πρόβλημα και τα αίτια του.
Στα τέλη της δεκαετίας του ΄80, όταν πλέον άνοιξαν τα σύνορα και η προσέλευση των αλλοδαπών[κυρίως Αλβανών λαθρομεταναστών], υπήρξε αθρόα, τότε στην Υπηρεσία που βρισκόμουν, μιλούσαν για την σημερινή κατάσταση που θα όδηγούσαν τα πράγματα και δεν το πίστευα.
Εκεί κυρίως είδα την ανθρώπινη σκοπιμότητα, να οδηγείται από την ανθρώπινη εξαθλίωση και την ανάγκη, σε πολύ ακραίες πράξεις.
Έβλεπες κορίτσια σαν τα κρύα τα νερά, να επιχειρούν να συνάψουν εικονικούς κατανάγκη γάμους, με γέρους στην 8η δεκαετία της ζωής τους, μόνο και μόνο, για να εξασφαλίσουν, μια άδεια παραμονής στην Χώρα μας, που εκείνο τον καιρό, την θεωρούσαν την "γή της επαγγελίας".
Πέρασαν τα χρόνια, οι καταστάσεις άλλαξαν , οι πολιτική σε σχέση με τους αλλοδαπούς σε μερικά σημεία τροποποιήθηκε, ουσιαστικά όμως αυτά που έπρεπε να γίνουν, δεν έγινε τίποτα το καλό, τόσο για την Χώρα μας, όσο και για τους μετανάστες που βρέθηκαν εδώ.
Η Ελλάδα, πάντα με ημίμετρα και "ασπιρίνες", προσπαθούσε να λύσει το μεταναστευτικό, αλλά η προσέλευση γινόταν άναρχα και με γεωμετρική πρόοδο, δηλαδή σήμερα έρχονταν 10 άτομα, αύριο 20, την τρίτη 40 και την τετάρτη 80, ώσπου πλέον ούτε η ίδια η Χώρα δεν ήξερε πόσοι ζούν στην Ελλάδα, απο ξένες Χώρες, πόσοι από αυτούς, είναι παράνομοι, πόσοι νόμιμοι, πόσοι εγγράψιμοι, πόσοι δηλωθέντες, πόσοι άνεργοι κ.ο.κ..
Το πλοίο , πλέον "μπατάρισε ' και οι Νομαρχίες ανέλαβαν πλέον να καταγράψουν και να νομιμοποιήσουν , όλους όσους βρίσκονταν εδώ, ο απώτερος όμως λόγος , ήταν οικονομικός και όχι λυτρωτικός γιά όλους αυτούς τους δυστυχισμένους ανθρώπους, που στοιβάζονταν στις υπηρεσίες και πλήρωναν στους επιτείδιους, ποσά δυσανάλογα των προσφερομένων υπηρεσιών.
Η Δίωξη Αλλοδαπών, συνελάμβανε ορισμένους από αυτούς, που δεν είχαν ταξιδιωτικά έγγραφα και τους επαναπροωθούσε στις πατρίδες τους, σε δυό όμως μέρες, ήταν πάλι πίσω, γιατί και λόγω συνόρων και ελλιπούς αστυνόμευσης, ήταν εύκολο σε αυτούς, να γυρίσουν πίσω.
Όμως αυτή η κατάσταση, βόλευε τους πάντες , ημεδαπούς και αλλοδαπούς. Προπάντων ημεδαπούς, που λόγω της βιομηχανοποίησης της γεωργίας, είχαν τους αλλοδαπούς, με λιγότερα ασφαλώς χρήματα και τους εξυπηρετούσαν στις δουλειές τους.
Και όχι μόνο. Εργάτες στις οικοδομές, σε βιοτεχνίες και Βιομηχανίες, ήταν αλλοδαποί απασχολούμενοι.
Όταν πλέον τελείωσα απο την Υπηρεσία μου και ασχολήθηκα στον εξωτερικό τουρισμό σε ξεναγήσεις και περιηγήσεις, τότε κατάλαβα ο ντόρος που γινόταν για την Ελλάδα στο Εξωτερικό, που οι πάντες την θεωρούσαν σαν ένα ευνοούμενο Κράτος και προπάντων πλούσιο, όπου οι πάντες , μπορούσαν να εργαστούν και να προκόψουν.
Αυτή η προπαγάνδα όμως , έφτασε μέχρι τα πέρατα της οικουμένης και όλοι οι ανήμποροι αυτού του πλανήτη, άκουαν για την Ελλάδα και την ονειρεύονταν , όπως κάποτε οι ΄Ελληνες την Γερμανία και την Αμερική, μετά τον πόλεμο και την δεκαετία του ΄60.
Έτσι λοιπόν το πρόβλημα διογκώνεται και εκτός των Αλβανών, Ρώσσων ομογενών και αλλοδαπών , Γεωργιανών και άλλων φυλών, άρχισαν να καταφθάνουν και απο άλλες Ηπείρους και κυρίως μαύροι απο αφρικανικές Χώρες και το"τρένο πλέον γέμισε' και δεν μπορούσε να συρθεί, ούτε στις ίδιες του, τις ράγες, φυσικά λόγω βάρους και μεγέθους.
Η ενεστώσα κατάσταση χειροτέρεψε τα τελευταία χρόνια, γιατί στην "γη της επαγγελίας ", προστέθηκαν και οι επιτείδιοι δουλέμποροι από την Τουρκία και όχι μόνο , που προωθούσαν και προωθούν χιλιάδες αλλοδαπούς από τα χερσαία πλέον σύνορά μας, κυρίως από τον ΄Εβρο.
Τώρα πλέον σε αυτό το σημείο, ο κόμπος έφτασε στο χτένι. Δεν υπάρχει καμιά μα καμιά σωτηρία, εάν δεν ληφθούν δραστικά μέτρα, όχι μόνο από την Ελλάδα, αλλά από ολόκληρο τον κόσμο και κυρίως από την Ε. Ένωση.
Δουλειές δεν υπάρχουν, χρήματα για να ανακάμψει η οικονομία και να ανοίξουν οι δουλειές, φαγώθηκαν, οι ημεδαποί υποφέρουν από την φτώχεια και οι αλλοδαποί, μη έχοντας πλέον καμιά ελπίδα, επιδίδονται σε κλεψιές και παρανομίες, φυσικά όχι όλοι.
Η ανάγκη όμως πολλές φορές τους οδηγεί εκεί, με αποτέλεσμα, αύξηση της εγκληματικότητας κατά 36%, και πληθώρα προβλημάτων κυρίως στα αστικά κέντρα που σχετίζονται με την διαβίωση των μεταναστών και όλων αυτών των δυστυχισμένων υπάρξεων , που αυταπατήθηκαν οικτρά και ποταπά από τους "αλήτες" της δυστυχίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Η λύση. Μια και μοναδική. Να δούν τα μέλη-κράτη της Ε.Ε., ύστερα από μια καταγραφή, τί είδους εργατικά ή άλλα χέρια θέλουν για τις ανάγκες της Χώρας τους και να γίνει μία ισομερής και δίκαιη κατανομή όλων όσων ευρίσκονται στην Χώρα μας, αφού πρώτα ερωτηθούν για τον τόπο που επιθυμούν να επαναπατρισθούν.
Δεν πιστεύω σε αστυνομικά-φραχτικά τόσο μέτρα, χωρίς να τα απορρίπτω, αλλά θεωρώ ότι η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, δεν φράσσεται με συρματοπλέγματα και δεν μπορείς να νικήσεις την ανθρώπινη δυστυχία, με ημίμετρα.
Άλλωστε εάν θεωρεί ο καθένας "βολεμένος"από εμάς, ότι το πρόβλημα , δεν μας αγγίζει, να είστε σίγουροι ότι με μαθηματική ακρίβεια, κάποια στιγμή και μάλιστα σύντομη, θα βρεθούμε εμείς οι ίδιοι, στην ενεστώσα κατάσταση αυτών των ανθρώπων και το κρίμα θα είναι διπλό.
Πρώτα γιατί αδρανοποιηθήκαμε τόσα χρόνια και δεύτερο γιατί δεν τους απλώσαμε το χέρι-εφόσον μπορούμε και μπορούσαμε- να τους εντάξουμε σε μια Πατρίδα που δίδαξε όλες αυτές τις αξίες που μεγαλουργούν την ανθρώπινη ύπαρξη και δεν την καταρρακώνουν , όπως τουλάχιστον συμβαίνει σήμερα.
ΔΕΔΙΔΗΣ Ν ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου