Mέσα ο Τζαβέλλας, επιστροφή Σωκράτη!
Η Εθνική στις δύο πρώτες αγωνιστικές του ομίλου πλήρωσε μεταξύ άλλων την τραγική αμυντική παρουσία του Χοσέ Χολέμπας. Ο «Γερμανός», κυρίως, στις αρχές των παιχνιδιών αποτελούσε την... μαύρη τρύπα των μετόπισθεν και ο Φερνάντο Σάντος τον άφησε στον πάγκο, δίνοντας το χρίσμα στον Τζαβέλα.
Ο Πορτογάλος προπονητής επέλεξε τον Σηφάκη κάτω από την εστία, αριστερά τον Τζαβέλα, δεξιά τον Τοροσίδη και τον Παπασταθόπουλο με τον Κυριάκο Παπαδόπουλο στο κέντρο της άμυνας. Ο Μανιάτης μαζί με τον Κατσουράνη τα αμυντικά χαφ, με τον Καραγκούνη σε ελεύθερο ρόλο στον άξονα της μεσαίας γραμμής. Αριστερό εξτρέμ ο Σαμαράς, δεξί ο Σαλπιγγίδης και στη κορυφή του 4-2-3-1 ο Γκέκας.
Οι εκλεκτοί του Άντβοκατ
Στην αντίπερα όχθη, οι Ρώσοι που θα βρίσκονταν στην επόμενη φάση ακόμη και με ισοπαλία, ξεκίνησαν με τον Μαλαφέεφ στα δοκάρια, έχοντας αριστερά τον Ζιρκόφ, κεντρικό δίδυμο τους Μπερεζούσκι-Ιγκνάσεβιτς και δεξιά τον Ανιούκοφ. Γκλουσάκοφ σε ρόλο «κόφτη», μπροστά του ο Ντενίσοφ με τον Σιρόκοφ. Ο... δαίμονας Τζαγκόεφ σε ρόλο αριστερού φτερού, ο Αρσάβιν δεξί και «αιχμή» για την ομάδα του Άντβοκατ στο 4-3-3 ο Κερζακόφ.
Η εκδίκηση του «τυπάρα»!
Αυτή είναι η Εθνική Ελλάδος που... αγαπήσαμε. Με τις γκρίνιες μας, με το ποδόσφαιρο που δεν τον λες και ελκυστικό, αλλά με το πάθος, την αλληλοκάλυψη, την γραμμή... μαζινό στα μετόπισθεν και το άστρο που έφερε στην Ελλάδα ο χερ Ότο και δεν λέει να μας εγκαταλείψει. Με εξαίρεση ένα καλό πεντάλεπτο στην αρχή και την ευκαιρία του Κατσουράνη, οι Ρώσοι ήταν εκείνοι που πήραν τα ηνία της αναμέτρησης, είχαν την συντριπτική κατοχή της μπάλας, δημιουργούσαν ευκαιρίες.
Όχι, όμως, «κλασσικές», Σίγουρα πολύ καλές στιγμές, οι περισσότερες με σουτ έξω από την περιοχή, καθώς η αμυντική λειτουργία της Εθνικής ήταν για σεμινάριο. Από κοντά και ο... θεός της μπάλας σε κάποιες περιπτώσεις. Στο κέντρο η μπάλα δεν έμενε παρά μόνο για δύο-τρεις πάσες. Το λάθος γινόταν εύκολα, οι παίκτες του Άντβοκατ πίεζαν αλλά μάταια.
Η Ελλάδα κρατούσε. Όχι μόνο το μηδέν πίσω. Κρατούσε το... καλύτερο για το τέλος του ημιχρόνου. Ο Ζιρκόφ έκανε το τυφλό γύρισμα, ο Καραγκούνης πετάχθηκε στο ξέφωτο, μπούκαρε στην περιοχή και με έναν διαγώνιο «κεραυνό» έστειλε την μπάλα στο πλεκτό, την πρωταθλήτρια του 2004 μπροστά με 1-0 και τον ίδιο στον κόσμο της ηδονής, έχοντας πάρει πίσω για τα καλά την εκδίκηση του για το χαμένο πέναλτι κόντρα στην Πολωνία!
Οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες!
Ο Τσόρτσιλ είχε πει κάποτε πως «οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες». Αποδείχθηκε. Ακόμη μία φορά. Η Εθνική όχι μόνο κράτησε το 1-0. Όχι μόνο εμπόδισε τους Ρώσους με εξαίρεση μια κεφαλιά «θάνατο» του Τζαγκόεφ στο φινάλε αλλά έφτασε πολύ κοντά στο να πετύχει το 2-0 και να βάλει τέλος από νωρίς στη σεμνή τελετή.
Της το στέρησε η απόφαση του Νίλσον να μην δώσει το πέναλτι στον Καραγκούνη και το δοκάρι στο φάουλ του Τζαβέλα. Ε, και τι έγινε; Η τεράστια Εθνική έκανε αυτό που ξέρει καλύτερα από τον καθένα. Κατέθεσε ψυχή. Έτρεξε, πάλεψε, μόχθησε και τελικά τα κατάφερε! Η Ελλάδα είναι στους «8» και τα... ρωσάκια στο σπίτι τους!

 Το θαύμα έγινε! Ελλάδα Ρωσία 1- 0!!!