Με έκπληξη διάβασα την αντίδραση των φιλοζωικών οργανώσεων και το άρθρο του Κώστας Παπαχρήστου στο ΒΗΜΑ να εναντιώνονται στην κατανάλωση των αδέσποτων ζώων από τους αλλοδαπούς.

Κάποτε σε αυτήν την χώρα, θα πρέπει να αποφασίσουμε αν θα ανήκουμε στο κλάμπ των πολιτισμένων πολυπολιτισμικών κοινωνιών, η αν θα συνεχίσουμε να ζούμε στον δικό μας ρατσιστικό μικρόκοσμο.

Η ελληνική κοινωνία αλλά και ιδικά οι Έλληνες φιλόζωοι πρέπει κάποτε να αποδεχτούν ότι η κατανάλωση αδέσποτων ζώων (σκύλων γατών) είναι μέρος της κουλτούρας και του πολιτισμού των συνανθρώπων μας από τις ασιατικές χώρες.

Μου είναι δύσκολο να κατανοήσω τον ρατσισμό των φιλόζωων οι οποίοι μονότονα υπερασπίζονται τους σκύλους και τις γάτες, ενώ ποτέ δεν έχουν δείξει κανένα ενδιαφέρον για τις χιλιάδες αγελάδες και κότες που σε καθημερινή βάση σφάζονται, εκτός και αν το πρόβλημα τους είναι η κατανάλωσή τους από τους φτωχούς απελπισμένους μετανάστες.

Θα περίμενα περισσότερο ανθρωπισμό από τους σύγχρονους Έλληνες.

Οι συνάνθρωποι μας μετανάστες πολύ καλά κάνουν και τρώνε τα αδέσποτα γιατί εκτός του ότι είναι μέσα στην δική τους κουλτούρα και τον πολιτισμού, συντρέχουν και ανθρωπιστικοί λόγοι, πρέπει και αυτοί κάτι να φάνε.

Αντί ο Κώστας Παπαχρήστου το ΒΗΜΑ και οι φιλόζωοι να εναντιώνονται στην κατανάλωση των αδέσποτων από τους αλλοδαπούς, θα έπρεπε να παροτρύνουν τους Αθηναίους που έχουν μέσα  στα σπίτια τους σκυλιά γατιά παπαγάλους κτλ να τα κάνουν δώρο στα σωματεία των μεταναστών και με δική τους ευθύνη να μοιραστούν το κρέας τους, γιατί δεν αποτελεί τιμή σε μια κοινωνία που θέλει να λέγεται πολιτισμένη και ανθρωποκεντρική να είναι χιλιάδες σκύλοι γάτες παπαγάλοι κτλ να καλοπερνούν εντός των σπιτιών, και έξω από τα σπίτια μας να υπάρχουν συνάνθρωποι μας οι οποίοι λαχταρούν ένα κομμάτι κρέας από γάτα.

Λυπάμαι, αλλά παρά τις προσπάθειες που γίνονται να γίνουμε μια πολυπολιτισμική κοινωνία, οι περισσότεροι των Ελλήνων εξακολουθούν να είναι ρατσιστές, που υποστηρίζουν τα δικαιώματα των αδέσποτων και των οικόσιτων ζώων και όχι την κουλτούρα και το δικαίωμα να τρώνε οι μετανάστες τους σκύλους και τις γάτες.

Ζούμε σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία που όλα πρέπει να επιτρέπονται, ακόμη και η κατανάλωση ανθρώπινου κρέατος, γιατί αυτό είναι μέρος της κουλτούρας και του πολιτισμού των αβορίγιανας.

Σε άλλους πολιτισμούς επιτρέπεται η πολυγαμία, όπως επιτρέπεται και σε εμάς να έχουμε πολλές γκόμενες.

Άλλοι συνάνθρωποι μας επιλέγουν την Σαρία και την μπούργκα, αντί της Δημοκρατίας και του καπέλου.

Στις Ινδίες εμφιαλώνουν τα ούρα αγελάδας τα οποία διαθέτουν στα σούπερ μάρκετ, μιας και η αγελάδα είναι ιερό ζώο.