Τον Οκτώβριο του προηγούμενου χρόνου , το ΠΑΣΟΚ και ο αρχηγός του, Γ.Παπανδρέου, πήραν τα ηνία της Χώρας, από την Ν.Δημοκρατία, και σε πολύ λίγο χρόνο, έγινε η απογραφή του χρέους και όλα τα συναφή.
Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω όλους αυτούς τους χειρισμούς που μας σερβίρουν, και έχω όλο το δικαίωμα, να ρωτήσω -γιατί στην πραγματικότητα, εμείς θα πληρώσουμε-, πόσο είναι αυτό το αναθεματισμένο χρέος της Ελλάδας και από πού προήλθε.Και επειδή σε αυτή τη Χώρα, ο κάθε πολιτικός και εξουσιαστής, ερμηνεύει του Νόμους του Κράτους, για να παρερμηνεύουν τις πράξεις τους, στην ουσία των πραγμάτων, κανένας από τους "παρηκούντες την Ιερουσαλήμ", δεν πιστεύει τόσο στο ύψος του χρέους, όσο και πού το χρωστάμε.
Τί είπαν δηλαδή;Μας είπαν ότι χρωστάμε αυτά τά λεφτά,εκεί και εκεί, από αυτό το δάνειο που πήραμε και από εκείνο.
Από πού προκύπτει αυτό;
Από τόκους; Από όμόλογα; Από συμφωνίες χρεωκοπίας;
Ποιός μας έχει ξεκαθαρίσει με στοιχεία ότι το χρέος είναι αυτό καί προέρχεται από εκεί κι εκεί...; Ποιός; Ο Παπανδρέου; , ο Καραμανλής, η Βουλή , ποιός. Και γιατί θεωρούμε αξιόπιστα αυτά πού μας είπαν; Με τί μας έπεισαν; Μέχρι σήμερα, κανείς δεν μπορεί να προσδιορίσει το χρέος, τουλάχιστον επίσημα... Σας λέει μήπως κάτι αυτό;
Πριν τις εκλογές δεν υπήρχε τέτοιο κλίμα, τέτοια πορεία. Το χειρότερο που μπορούσε να συμβεί -είχε πει ο Καραμανλής προ των εκλογών, είναι πάγωμα μισθών γιά δύο χρόνια, ενώ το καλύτερο θα ήταν ο πόλεμος στη φοροδιαφυγή με όλα τά μέσα. Αλήθεια , έλεγε ψέμματα.
Πότε η χώρα απέκτησε συνθήκες πανικού και στάσης πληρωμών και χρεωκοπίας; Τότε που η Χώρα με την κυβέρνηση της, μπήκε στο ΔΝΤ, και άρχισαν τά παπατζίδικα παιχνίδια που είχε συμφωνήσει με ΔΝΤ και Γκόλντμαν Σακς, τότε που συναντιώταν κρυφά με τον Σόρος μέσα στην Ελλάδα και τότε που έκανε κάποιες παράξενες συναντήσεις με κάποιους εκπροσώπους αμερικανικών επενδυτικών εταιρειών.
Ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, εισήγαγε τις πιθανότητες χρεωκοπίας φραστικά και πρακτικά. Αυτός μίλαγε για ΔΝΤ, προδιαφημίζοντας μάλιστα την απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας!
Όπως καταλαβαίνετε ό άνθρωπος για να φτάσει εκεί, ή από αίσθημα θάρρους και εμπιστοσύνης, είναι αρνητικός, ή τα πραγματικά γεγονότα της οικονομίας ήταν τόσο βαθιά και άλυτα, που τον ανάγκασαν σε αυτή την άτακτο φυγή, σε Ε.Ε., και Δ.Ν.Τ.
Δεν του δίνω, λοιπόν, το δικαίωμα να χειρίζεται στην πλάτη μου την τεχνητή κρίση του, την (προ)κατασκευασμένη κρίση του. Νέτα σκέτα. Ιστορικά έχουν γίνει πολλές τέτοιες κρίσεις, από ανήμπορους πολιτικούς και γενικά άπειρους σε κρίσεις και σε διαφορές με άλλες Χώρες. Θα μπορούσαν να εξηγήσουν τα πάντα γύρω από το χρέος, να βρούν πρωτίστως τους υπαίτιους, να κατασχέσουν τις περιουσίες τους σε γενεές δεκατέσσερις, να κρεμάσουν και μερικούς για καθαρά λόγους παραδειγματισμού, και έτσι να μας πείσουν για του λόγου το αληθές.Δεν συζητώ κανένα χρέος μαζί τους, δηλαδή με τους τριακόσιους διότι δέν νομιμοποιείται πολιτικοί ενός σάπιου πολιτικού συστήματος, να φορτώνουν στις πλάτες του φτωχού κοσμάκη αυτά που αυτοί έκλεψαν, και εάν δεν τα έκλεψαν , μέχρι σήμερα δεν βρήκαν ποιοί τα έκλεψαν. Πρώτα οι κλέφτες να δικαστούν, να μπούνε στη φυλακή, να κατασχεθούν οι περιουσίες τους και μετά ένας καθαρός πολιτικός, θα δει τι θα κάνει με το χρέος της διαφθοράς και των διεφθαρμένων. Τέτοια χρέη δεν πληρώνονται σύμφωνα μέ τον διεθνή νόμο. Όταν δηλαδή αποδείξεις ότι το χρέος σου έχει σχέση με διαφθορά και χρηματισμό πολιτικών προσώπων, ΑΡΝΕΙΣΑΙ ΤΟ ΧΡΕΟΣ. Εξάλλου, ιστορικά η άρνηση χρέους αποτελεί πολιτική πράξη που δίνει διέξοδο στα αδιέξοδα που δημιουργούν οι τοκογλύφοι και οι τράπεζες. Δεν είναι η πρώτη φορά που θα γίνει. Για παράδειγμα, διαβάστε για ποιούς λόγους έγινε πραγματικά η Αμερικανική Επανάσταση και τότε θα καταλάβετε πως η Κυβέρνηση και γενικότερα η Βουλή των τριακοσίων ακολουθεί τον δρόμο της εξυπηρέτησης των τοκογλύφων πιστωτών και όχι την οδό της δικαίωσης των πολιτών.

Δεν γνωρίζω εάν η πρακτική αυτή, εξυπηρετεί του "μπατακτσήδες", εκείνο όμως που ξέρω πολύ καλά, είναι ότι ο φτωχός λαός, ο αγρότης, ο συνταξιούχος και εν γένει ο λαός που αγωνίζεται και αγωνιζόταν μια ζωή για τις καλύτερες μέρες, είναι ο μόνος που δεν φταίει και ο μόνος που δικαιούται να αμφιβάλει και το ύψος του χρέους , πολύ δε περισσότερο, να υποχρεωθεί να το πληρώσει.

ΔΕΔΙΔΗΣ Ν ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ