KΑΛΟΣΩΡΙΣΑΤΕ

KΑΛΟΣΩΡΙΣΑΤΕ
ΤΟ e mail μας : billdedidis@gmail.com ΤO blog μας EΠΙ ΠΑΝΤΟΣ ΕΠΙΣΤΗΤΟΥ

ΤΟ ΠΡΟΦΙΛ ΤΟΥ BLOGGER- WHO IS WHO

Η φωτογραφία μου
Τhessaloniki, Thessaloniki, Greece
Τίποτα στη ζωή , δεν σου χαρίζεται. Το κάθε τι , κατακτιέται με πολύ κόπο και αγώνα .
ΕΠΙ ΠΑΝΤΟΣ ΕΠΙΣΤΗΤΟΥ
ΝΟΜΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΙΔΙΟΚΤΗΤΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑΣ
ΝΟΜΟΣ 2121/1993
To ιστολόγιο ΕΠΙ ΠΑΝΤΟΣ ΕΠΙΣΤΗΤΟΥ αναδημοσιεύει τακτικά, στα πλαίσια της συνεργασίας του με άλλα ιστολόγια, αλλά και στα πλαίσια της προσπάθειάς του για την ανάδειξη του νέου μέσου, που ονομάζεται "κυβερνοχώρος" άρθρα και απόψεις άλλων bloggers. Στην περίπτωση αυτή παρατίθεται πάντοτε η πηγή και συνεπώς, το παρόν ιστολόγιο, αποποιείται κάθε νομικής ευθύνης για την ακρίβεια των γραφομένων σε άλλα ιστολόγια ή ιστοσελίδες.
Σε κάθε περίπτωση, που από αβλεψία και εκ παραδρομής, θίγεται κάποιος πολίτης ή παραβιάζονται νόμοι για τα πνευματικά δικαιώματα ή τα προσωπικά δεδομένα, δηλώνουμε ότι ούτε από πρόθεση, ούτε από δόλο μπορούν να συμβούν τα ανωτέρω και παρακαλούμε το θιγόμενο πρόσωπο, να επικοινωνεί μαζί μας στο e-mail :billdedidis@gmail.com

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ


ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

  • ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ--
  • ΑΡΘΡΑ--
  • ΕΛΛΑΔΑ--
  • ΥΦΗΛΙΟΣ--
  • ΚΟΙΝΩΝΙΑ--
  • ΠΟΛΙΤΙΚΗ--
  • ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ--
  • ΑΠΟΨΕΙΣ--
  • ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ--
  • ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ--
  • ΠΑΙΔΕΙΑ--
  • ΙΣΤΟΡΙΑ--
  • ΜΟΥΣΙΚΗ--
  • ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ--
  • ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ--
  • ΘΡΗΣΚΕΙΑ--
  • Μ.Μ.Ε--
  • ΑΝΕΚΔΟΤΑ--
  • ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ--
  • BLOGS--
  • ΔΙΑΦΟΡΑ--
  • ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ--
  • ΥΓΕΙΑ

ΩΡΑ ΕΛΛΑΔΟΣ

Τρίτη 16 Απριλίου 2013


ΕΠΙ ΠΑΝΤΟΣ ΕΠΙΣΤΗΤΟΥ


Ο Θ. ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ  ΣΤΗΝ ΠΝΥΚΑ ΜΙΛΑΕΙ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ

Του Δεδίδη Ν. Βασιλείου

Με την ευκαιρία διακοσίων και πλέον χρόνων από την γέννηση  αυτού του μεγάλου στρατηλάτη και  πατριώτη, φέτος τιμούμε  τον Θεοδωράκη Κολοκοτρώνη-όπως  συνήθως τον προσφωνούσε η μητέρα του κατά τα λεγόμενα του-, και ως εκ τούτου, Σύλλογοι, Πανεπιστημιακά  Ιδρύματα, άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών και πολλοί άλλοι, αφιέρωσαν και αφιερώνουν, πλήθος ανέκδοτων σελίδων από την ζωή του.
Με πίστη και σεβασμό στο τεράστιο έργο του και την αγάπη του για την πατρίδα, τιμώντας και εμείς τον Θ.Κολοκοτρώνη, θα προσπαθήσουμε, να αναδείξουμε, μια άλλη πτυχή του χαρακτήρα του, την αγάπη του για τα παιδιά και τους νέους, για τους οποίους έλεγε χαρακτηριστικά, ότι η Ελλάδα μπορεί να μεγαλουργήσει, μέσα από την γνώση και την πίστη των νέων απέναντι στην Πατρίδα.

Για τον λόγο αυτό, μετά την απελευθέρωση του ΄Εθνους από τον τουρκικό ζυγό, το πρώτο νομοσχέδιο που εισηγήθηκε στον Καποδίστρια, τον πρώτο Πρωθυπουργό της Ελλάδας, ήταν αυτό που αφορούσε την ίδρυση Σχολαρχείων και Ιεροδιδασκαλείων.
Και τούτο διότι από τα Σχολαρχεία οι νέοι δάσκαλοι θα μπορούσαν να μεταλαμπαδεύσουν την γνώση, οι δε ιερείς που θα αποφοιτούσαν από τα Ιεροδιδασκαλεία, θα μεταλαμπάδευαν την πίστη.  « Η γνώση και πίστη θα σώσει το ΄Εθνος», συνήθιζε να λέει, και «μέσα από αυτά θα μεγαλουργήσει».   
Έτσι λοιπόν, στα μέσα του Νοέμβρη του έτους 1838, ο Θ.Κολοκοτρώνης σε μια ομιλία του στην Πνύκα, στον ιερό βράχο που είναι δυτικά της Ακρόπολης-εκεί συνήθως στην Αρχαία Ελλάδα οι φιλόσοφοι, ομιλούσαν και ανέδειχναν τις ιδέες τους-, απευθυνόμενος στους νέους της Αθήνας, τους  μίλησε με φλογερά και πατριωτικά λόγια.
Πριν όμως  αναλύσω την ομιλία του Στρατηγού της Επανάστασης, θα ήθελα να σας εξηγήσω ότι ο Θ.Κολοκοτρώνης  μιλούσε με λόγια «τσεκουράτα». ‘όπως συνήθιζε να λέει και έτσι η προσπάθειά μου, θα συγκλίνει στο να αποδώσω τα λόγια του, όσο μπορώ πιο κατανοητά  και στην σύγχρονη ομιλούσα γλώσσα.
Υπόψη ότι η ομιλία του σώθηκε, χάριν ενός  δημοσιογράφου της εποχής εκείνης που έγραφε στην εφημερίδα «Ο Αιών», όπου την βρήκα και εγώ.
Να  λοιπόν τι συμβούλεψε, ο Στρατηγός στους νέους, εκατό εβδομήντα  και πλέον χρόνια, πριν από την εποχή μας, λόγια που είναι και σήμερα τόσο επίκαιρα και κυρίως μεστά από νοήματα και γνώση.
 Παιδιά μου
 Στον τόπο αυτό όπου πατάμε σήμερα, πατούσαν και δημιουργούσαν άνθρωποι  σοφοί, άνθρωποι με τους οποίους εγώ , δεν είμαι άξιος, ούτε να συγκριθώ, ούτε να φτάσω στα ίχνη τους. Επιθυμία μου  είναι να σας δώ αντάξιους των προγόνων μας και μέσα από αυτά που παρατήρησα τον καιρό του αγώνα, μαζί σας να κάνω κάποιους συμπερασμούς, ώστε να πετύχουμε καλύτερες συνθήκες για την ευτυχία  σας, αν και τα μέλλοντα τα γνωρίζει μόνο ο Πανάγαθος.
Για τους αρχαίους προγόνους μας, σας διδάσκουν οι δάσκαλοι σας, όπου μπορούν να εκθειάζουν τα  προτερήματα τους έναντι των άλλων λαών της εποχής και την σοφία τους την δανείσθηκαν οι πάντες, δυστυχώς όμως εμείς που είμαστε  οι άμεσοι κληρονόμοι τους, τίποτε δεν διδαχθήκαμε από την γνώση και την σοφία τους.
Σήμερα εδώ που κατοικούμε εμείς, πριν από αιώνες κατοικούσαν οι πρόγονοι μας, οι οποίοι διέφεραν στην Θρησκεία τους, αφού προσκυνούσαν σε άλλους Θεούς , από τον Θεό που προσκυνούμε σήμερα .Όταν ήλθε στην γη  ο Χριστός, οι λαοί πίστεψαν στο Ευαγγέλιο του και έπαψαν να πιστεύουν στα είδωλα και θέλοντας να εδραιώσουν την πίστη , πήρε ο Χριστός ανθρώπους απλούς , χωρικούς και ψαράδες που  με την βοήθεια του Αγίου  Πνεύματος, παρότι τους κυνηγούσαν, κατόρθωσαν και έσπειραν την πίστη του Θεού , σε όλο τον κόσμο.
Δυστυχώς όμως όταν οι ΄Ελληνες είναι μονιασμένοι, πάντοτε μεγαλουργούν και κτίζουν Παρθενώνες, όταν όμως διχάζονται τους τρώει ο εμφύλιος πόλεμος και οι έχθρες, μεταξύ τους.
΄Ετσι συνέβη και τα παλιά χρόνια και όταν οι πρόγονοι μας, έπεσαν στην διχόνοια, ήλθαν οι Ρωμαίοι και τους υπόταξαν και πολύ πιο μετά οι Μουσουλμάνοι, όπου έκαναν ότι δεν χωράει  το μυαλό σας, προκειμένου να τους κάνουν , να αλλαξοπιστήσουν.
΄Εκοβαν   μέχρι και τις γλώσσες τους για να αλλάξουν πίστη, αλλά τον έναν έκοπταν, ο άλλος έκανε τον σταυρό του. Βλέποντας ο Σουλτάνος αυτή την κατάσταση, διόρισε έναν βιτσερέ[αντιβασιλέα] που κυρίως ήταν ο Πατριάρχης, που μαζί με τον κλήρο, έκαναν αυτό που τους έλεγες ο Σουλτάνος. Πολύ μετέπειτα διορίσθηκαν και οι κοτσαμπάσηδες[προεστοί]. Η άλλη  τάξη των Ελλήνων, οι έμποροι και οι προκομμένοι, μη υποφέροντας τον ζυγό των Τούρκων, έφυγαν και  πήγαν σε άλλα μέρη, μαζί με τους  γραμματισμένους. ΄Ετσι η Ελλάδα έμεινε με τους λίγους αγράμματους και  στερημένους ανθρώπους και το κακό πήγαινε  στο χειρότερο. Ευτυχώς πολλοί από τους γραμματισμένους, μας έστελναν βιβλία και σε αυτούς πρέπει να χρωστούμε ευγνωμοσύνη, γιατί έτσι, ξεστραβωθήκαμε και είδαμε  ότι η διχόνοια και η αγραμματοσύνη, δεν μας βγάζει πουθενά.
Έτσι λοιπόν , σιγά-σιγά, άρχισε ο κόσμος να ξυπνά και να δυναμώνει.
Όταν  αποφασίσαμε να κάνουμε την Επανάσταση, για να ελευθερωθούμε από τους Τούρκους, δεν συλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμαστε, ούτε πόσα άρματα έχουμε , που δεν είχαμε., ούτε πόσα κάστρα κρατούν οι Τούρκοι, ούτε πόσα  σιτοκάραβα -βατσέλα έχουμε, αλλά  σαν βροχή έπεσε σε όλους η επιθυμία της ελευθερίας, και όλοι μαζί , κλήρος , προεστοί, καπεταναίοι και μορφωμένοι, έμποροι μικροί και μεγάλοι, όλοι συμφωνήσαμε στον αυτό σκοπό και κάναμε την Επανάσταση.
Τον πρώτο χρόνο , όλα πήγαιναν ρολόι,ό ένας πήγαινε στον πόλεμο, ο αδελφός έφερνε τα πολεμοφόδια και τα τρόφιμα, η γυναίκα ζύμωνε, το παιδί βοηθούσε σε βοηθητικές δουλειές και αυτή η ομόνοια, βάσταξε ακόμη διό και περισσότερο χρόνους, και εάν βαστούσε και άλλο, οι Τούρκοι θα έφευγαν από τον τρόμο τους και μόνο. Εκατό ΄Ελληνες, έβαζαν μπροστά, πέντε χιλιάδες Τούρκους και ένα καράβι ,μια ολόκληρη αρμάδα. Δυστυχώς όμως, δεν βάσταξε. Όταν ξεθαρρέψαμε, πολλοί, θέλησαν να γίνουν μπαρμπέρηδες, στου κασιδιάρη το κεφάλι. Βέβαια όλοι ήθελαν το καλό, πλην όμως ο καθένας κατά την γνώμη του.
Παιδιά μου, όταν όμως προστάζουνε πολλοί, ποτέ το σπίτι δεν χτίζεται, ούτε τελειώνει .Πρέπει να υπάρχει ο Αρχιτέκτων. Και εμείς μας έλειπε ο Αρχηγός. Η Τουρκιά το πήρε χαμπάρι και θα μας πετσόκοβε, για αυτό το λόγο τους επτά στερνούς χρόνους, δεν κατορθώσαμε και πολλά πράγματα Τα Κράτη που αγαπούσαν την Ελλάδα, θέλοντας να την βοηθήσουν, μας έστειλαν τον Βασιλέα και στην αρχή .ο κόσμος ησύχασε και σιγά-σιγά, άρχισε να προοδεύει.΄Υστερα πάλι, θυμήθηκε τα πολιτικά του και άρχισαν οι τσακωμοί, γιατί εσύ και όχι , εγώ.
Παιδιά μου, να φυλάτε την πίστη σας και να αγαπάτε την Πατρίδα σας, γιατί όταν πιάσαμε τα άρματα, εκεί ορκιστήκαμε. Υπέρ πίστης και πατρίδας. Να μην ζείτε στην  πολυτέλεια και να δοθείτε στις σπουδές σας , με όλη σας την  ικμάδα. Καλύτερα να  κοπιάσετε στην αρχή της ζωής σας για διό-τρείς χρόνους και να ζήσετε ελεύθεροι στο υπόλοιπο της ζωής σας, παρά να μείνετε αγράμματοι και απαίδευτοι. Ν ακούτε τους δασκάλους σας και τους γεροντότερους, γιατί η πείρα των μεγάλων, είναι ισχυρή και κατά πώς λέει η παροιμία «μύρια ήξευρε και χίλια μάθαινε». Την μάθηση σας και την προκοπή σας, να μην την έχετε μόνο για τον εαυτό σας, αλλά να κοιτάτε το καλό της κοινότητας που ζείτε.
Εγώ παιδιά μου, για κακή μου τύχη , έμεινα από τις περιστάσεις αγράμματος για αυτό και σας ζητώ συγχώρηση γιατί  δεν ομιλώ όπως οι δάσκαλοι σας. Σας είπα όσα ο ίδιος άκουσα και γνώρισα , για να ωφεληθείτε και να αποφύγετε τα κακά αποτελέσματα της διχόνοια, την οποία να αποστρέφεστε και να ζείτε με ομόνοια. Εμένα μην με τηράτε πλέον. Το έργο μας και ο καιρός μας πέρασε. Και η γενιά που σας άνοιξε τον δρόμο της λευτεριάς, μετά από λίγο, θα χαθεί γιατί έτσι είναι φτιαγμένη η ζωής μας. Η ημέρα της ζωής μας , μετά από λίγο καιρό θα διαδεχθεί η ημέρα του θανάτου μας.
Σε σας πλέον μένει να ισιάσετε τον τόπο, να τον στολίσετε και να τον ομορφύνετε.
Και για να γίνει πράξη τα όσα είπαμε προηγουμένως, πρέπει να έχετε ως θεμέλιο της πολιτείας, την  ομόνοια, την αγάπη, την θρησκεία και την πίστη σας στο Θεό καθώς και την φρόνιμων ελευθερία.
Τελειώνοντας τον λόγο μου, επιθυμώ να βροντοφωνάξουμε όλοι μαζί
Ζήτω το ΄Εθνος, ζήτω οι σοφοί δάσκαλοι, ζήτω η Ελληνική Νεολαία.
Αυτά ήταν τα λόγια του μεγάλου αυτού ΄Ελληνα  προς τους νέους στην ομιλία του στον ιστορικό βράχο της Πνύκας. Λόγια επίκαιρα και σήμερα που στις δύσκολες στιγμές του ΄Εθνους, ηχούν  ίσως παράξενα στα αυτιά πολλών, γιατί  ίσως δεν μπορούν να κατανοήσουν τις δυσκολίες  των σκλαβωμένων Ελλήνων στους Τούρκους και την μεγάλη τους λαχτάρα για λευτεριά.
Ίσως να προβάλλεται από τους πολλούς, η άποψη ότι  από όλους αυτούς τους ήρωες που έπαιξαν ένα σημαντικό ρόλο στα δρώμενα της Ελλάδας, ότι οι καιροί δεν είναι επίκαιροι για αυτούς.
Μακάρι όμως η Ελλάδα , να είχε στην παρούσα φάση της, ένα Κολοκοτρώνη. Τουλάχιστον δεν θα έφτανε  στα τελευταία σκαλοπάτια της κρίσης, που βρίσκεται σήμερα.
Μακάρι η Ελλάδα και στο εγγύς ή και στο απώτερο μέλλον της, να έχει την τύχη να γεννήσει τέτοια άξια τέκνα. Είθε.

   ΔΕΔΙΔΗΣ Ν ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ
vasiliosdedidis.blogspot.com


Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)