Ο Βλαντίμιρ Βλαντιμίροβιτς Πούτιν είναι Ρώσος πολιτικός, ο πρωθυπουργός (από τις 8 Μαΐου του 2008), ο 2ος πρόεδρος της Ρωσίας (από το 2000 έως και το 2008). Στη διάρκεια της 8ετούς θητείας του η Ρωσική οικονομία επανέκαμψε μετά από μακρύ χρονικό διάστημα, με αιχμή την ενεργειακή πολιτική και το μεγάλο πλούτο σε φυσικά κοιτάσματα, πετρελαίου και φυσικού αερίου. Επίσης η Ρωσία είναι πλέον στις υπό ένταξη χώρες στην ομάδα των πλουσιοτέρων κρατών του κόσμου (G8), λόγω της μεγάλης αύξησης του Α.Ε.Π. της Ρωσίας που πλησίασε σε επίπεδα Ε.Σ.Σ.Δ. της δεκαετίας του '8Ο. Από την άλλη μεριά περιόρισε τις πολιτικές ελευθερίες στην χώρα, κατέστειλε τα ελεύθερα ΜΜΕ και επανέφερε σοβιετικά σύμβολα (όπως τον σοβιετικό ύμνο). Είναι παντρεμένος με την Λιουντμίλα Πούτινα και έχει δύο κόρες, τη Μαρία (1985) και την Κατερίνα (1986). Μιλάει Γερμανικά και Αγγλικά. Το Δεκέμβριο του 2007 ανακηρύχθηκε Πρόσωπο της Χρονιάς από το περιοδικό Τάιμ^[1].

Βιογραφία

Γεννήθηκε στο Λένινγκραντ στις 7 Οκτωβρίου 1952. Τελείωσε τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Λένινγκραντ το 1975 και λίγο καιρό αργότερα απέκτησε Διδακτορικό στα Οικονομικά. Το 1990 έγινε βοηθός Κοσμήτορα, ενώ το διάστημα 1985-1990 εργάστηκε στην Ανατολική Γερμανία ως μυστικός πράκτορας της Επιτροπής της Κρατικής Ασφάλειας - Κομιτιέτ Γκοσουντάρστβιεννοϊ Μπιεζοπάσνοστι, ΚΓκΜπ/KGB). Το 1991 γύρισε στη γενέτειρά του πόλη, την Αγία Πετρούπολη, όπου δούλεψε με το γνωστό δημοκρατικό παράγοντα της «Νέας Ρωσίας» - Ανατόλι Σομπτσάκ, δήμαρχο της πόλης, ως σύμβουλός του. Η μητέρα του Μαρία Ιβάνοβνα Πούτινα ήταν εργάτρια εργοστασίου και ο πατέρας του Βλαδίμηρος Σπυριδόνοβιτς Πούτιν, είχε καταταγεί στο Σοβιετικό Ναυτικό, όπου υπηρέτησε στον στόλο των υποβρυχίων στις αρχές τις δεκαετίας του 1930. Κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου συμμετείχε σε μία ομάδα δολιοφθορέων της NKVD. Ο παππούς του Σπυρίδων Πούτιν ήταν προσωπικός μάγειρας του Βλαδίμηρου Λένιν και Ιωσήφ Στάλιν Τον Ιούνιο του 1991 έγινε Πρόεδρος Διεθνών Σχέσεων του Δήμου Αγίας Πετρούπολης και το 1994 πρώτος Αντιπρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου. Το Μάρτιο του 1997 προήχθη σε αντιπρόεδρος του Εκτελεστικού Γραφείου του Προέδρου ενώ το 1998 ορίστηκε Διοικητής της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Πληροφοριών της Ρωσίας, διάδοχος της Επιτροπής της Κρατικής Ασφάλειας. Ένα χρόνο αργότερα, τον Αύγουστο του 1999 ορίστηκε Πρωθυπουργός από τον Πρόεδρο Γιέλτσιν και τον Ιανουάριο του 2000 μετά από το ξαφνικό διάγγελμα παραίτησης του Γιέλτσιν, ορίστηκε προσωρινός Πρόεδρος. Το 2000 έθεσε υποψηφιότητα για την προεδρία της Ρωσικής Δημοκρατίας και εξελέγη Πρόεδρος. Επίσης στις 14 Μαρτίου 2004 επανεξελέγη με συντριπτική πλειοψηφία. Την 1η Οκτωβρίου 2007 ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του στις βουλευτικές εκλογές του Δεκεμβρίου, μη αποκλείοντας το ενδεχόμενο να γίνει ο επόμενος Πρωθυπουργός. Στις εκλογές αυτές, στις 2 Δεκεμβρίου του 2007 που διεξήχθησαν υπό καταγγελίες της Αντιπολίτευσης για νοθεία, ο Πούτιν θριάμβευσε με ποσοστό άνω του 62% των ψήφων.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ

ΔΕΔΙΔΗΣ Ν ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ