ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΑΝ ΣΥΛΛΟΓΟΥ

 Αξιότιμε κ. Πρόεδρε του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου

Δεν σας γνωρίζω προσωπικά. Έτυχε απλά και έπεσα πάνω σε μία ανοιχτή επιστολή σας στον Φαρμακευτικό Σύλλογο Πειραιά και για την ακρίβεια σε μία συγκεκριμένη φράση. Ανάμεσα σε όλα τα άλλα, γράφετε αυτολεξεί: «Συνάδελφοι , αυτές τις δύσκολες ώρες έχοντας στα χέρια μας ακόμα το φάρμακο, είμαστε σε θέση να επιβάλλουμε και να επιλύσουμε το σύνολο των προβλημάτων, αρκεί να αποφασίσουμε να το στερήσουμε από τον Έλληνα ασφαλισμένο».

Θα ήθελα αρχικά να σας συγχαρώ για την εντιμότητα και την ειλικρίνειά σας. Παρά τα όσα αγωνιστικά και ανούσια κλισέ προλογίζετε, οφείλω να αναγνωρίσω την ειλικρίνεια στο σκεπτικό και τις προθέσεις σας.

Στη συνέχεια όμως, θα ήθελα να σας   μέμφομαι, αλλά με ένα ξεχωριστό τρόπο και με μία ξεχωριστή  περίπτωση. Αυτή την τιμητική που δεν δίνω σε όποιον και όποιον, αλλά σε αυτόν που μπορεί και με τόση ευκολία και ειλικρίνεια, να ξεγυμνώνει τον πραγματικό Ελληναρά που κρύβει μέσα του. 

Συγχαρητήρια, είστε η προσωποποίηση του βολεμένου , που όλα τα υπολογίζει μια πιθαμή μακρυά από τον πισινό του, και από εκεί- τι με νοιάζει-, που θα καταλήξει.

Σαν δε ντρεπόμαστε λέω γω. Δεν φταίει όμως κανείς. Φταίνε όλοι αυτοί οι χαχόλοι που σας ανέχτηκαν και σας  μεγάλωσαν, μέσα στους κόρφους τους, κάτι πολιτικάντηδες που μετρούσαν την εξέλιξη τους, με όσο μεγαλύτερο μετερίζι είχαν σε Συλλόγους, συνδικάτα και τα συναφή μαζώματα. Βάρδα όμως μην ξυπνήσει το θηρίο που ακούει στο όνομα λαουτζίκος. Θα σας πάρουν μπροστά αμπάριζα και δεν θα ξέρετε από πού, θα φύγετε.
Και για να μην παρεξηγούμαι απέναντι στους τόσους καλοκάγαθους συναδέλφους σας, όσο δίκαιο και να έχετε, με την δήλωση σας αυτή, ποδοπατήσατε κάθε  δίκαιο αίτημά σας.