ΦΙΛΕ ΒΑΣΙΛΗ ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ

Η φωτογραφία είναι από την παρέλαση της πρώτης Προσκοπικής ομάδας, στα Κουφάλια το 1968-69.

Διακρίνεται στην άκρη δεξιά πλευρά, ο Βασίλης Σαραντίδης

Γράφει ο Βασίλης Δεδίδης
Σήμερα για την κλάση μας, στο άτυπο προσκλητήριο, εντελώς αναπάντεχα,  είχαμε έναν απόντα.  Μάλιστα  ήταν τόσο αναπάντεχη η απώλεια του, που σε γνωστούς και φίλους, σκόρπισε τόση λύπη, όση ήταν η μεγαλοσύνη του, τόσο σαν άνθρωπος, όσο και σαν  επιστήμονας -εργαζόμενος στο Δημόσιο τομέα.
Χάσαμε  τον δικό μας άνθρωπο τον Βασίλη μας, τον Βασίλη Σαραντίδη.Μεγαλώσαμε και παίξαμε μαζί στις αλάνες στο χωριό μας, πήγαμε στο ίδιο Σχολείο από το Νηπιαγωγείο, τελειώσαμε  στο ίδιο Λύκειο, χώρισαν οι δρόμοι μας μετά, λόγω  των εργασιών μας, αλλά πάντοτε  η σκέψη των συμμαθητών, ήταν συνυφασμένη με το ενδιαφέρον   που διέπει τις φιλίες  και τις αγωνίες για κάτι καλύτερο στις οικογένειες που δημιουργήσαμε  και σε κάθε τι που  δείχνει την πρόοδο στον άνθρωπο. Και ο Βασίλης, ένα παιδί μιας  οικογένειας αγροτικής, όπως άλλωστε όλες οι οικογένειες στον τόπο μας, προόδευε, μέσα από τις φτώχειες μας, τις αγωνίες μας για ένα καλύτερο αύριο. Σπούδασε Γυμναστής στην Θεσσαλονίκη, διορίστηκε και πολύ νωρίς, δημιούργησε μια όμορφη οικογένεια με τον μοναδικό και νεανικό έρωτα της ζωής του, την Σιδερούλα του που τις στάθηκε και τον στάθηκε σε όλες τις δυσκολίες της ζωής. Τα διό του αγόρια, αποκούμπι  στην ζωή του, ήταν τα καμάρια του, μάλιστα δε  σε πολύ λίγο καιρό, περίμενε με χαρά και λαχτάρα, να παντρέψει  τον ένα  από  τους γιούς του, μάταια όμως  ο Χάροντας του έκοψε αυτή την  επιθυμία του, εντελώς αναπάντεχα.
Η σταδιοδρομία του σε όλα τα πόστα που υπηρέτησε, είτε  ώς απλός Γυμναστής στα Σχολεία, είτε  ώς Διευθυντής στα ΙΕΚ, ήταν διανθισμένη από συνέπεια, ήθος, εργατικότητα και προπαντός αγάπη  για αυτό που επιτελούσε. Ξαφνικά η ζωή,  τον  σκοτείνιασε  με  μια αρρώστια που  τον έφθειρε , αλλά αυτός βράχος ακλόνητος προσπαθούσε, όπως πάντα αγωνιστής, να την παλέψει και να την νικήσει. Μάταια όμως. Σήμερα το πρωί, ηττήθηκε  και χάθηκε μέσα στην απεραντοσύνη αυτού του μάταιου κατά τα άλλα κόσμου.
Φίλε Βασίλη καλό σου ταξίδι και ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει. Ξέρω ότι στις γειτονιές που ανεβαίνεις σήμερα, θα βρείς τον δρόμο σου, θα βρείς την τάξη σου και ο Πανάγαθος Θεός, θα σε  βολέψει στις γειτονιές των αγγέλων. Τα βαθιά και ειλικρινή μου συλλυπητήρια στην οικογένεια σου και στην χαροκαμένη μάνα σου, που τόσο σε αγαπούσε. Νάναι αιώνια η μνήμη σου.