ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΕ ΣΤΙΓΜΕΣ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ

Και γιατί πρέπει κάθε φορά να απολογούμαι για τις επιλογές που κάνω?? Γιατί πρέπει να εξηγώ σε όλους γιατί το έκανα?? Και γιατί πρέπει να είναι ευχαριστημένοι οι άλλοι για να είναι σωστό αυτό που έκανα?? Το ότι εγώ είμαι χαρούμενος δεν μετράει? Ρώτησε κανείς τι θέλω εγώ? Ρώτησε κανείς πόσοι άνθρωποι μετάνιωσαν που δεν έκαναν ό,τι ήθελαν, όταν ήταν πια αργά? Κι αν κάνω λάθος, θα είναι δικό μου.. Και θα το αγαπώ.. Γιατί κουράστηκα πολύ για να το κάνω.. Κι αν μη τι άλλο, έχω εμπιστοσύνη στην κρίση μου.. Κι ας μην της αξίζει..Αξίζει σε μένα.. Και στη ζωή που θέλω να ζήσω..Κανείς δεν έγινε ευτυχισμένος επειδή έκανε ασφαλείς επιλογές. Πληγώνεσαι περισσότερο από το ίδιο το λάθος, ή από το ότι δεν έκανες αυτό που πραγματικά σου φώναζε η καρδιά σου? Να κάνεις αυτό που θέλεις και να είσαι περήφανος, όχι γι' αυτό που έκανες, αλλά επειδή τόλμησες να το κάνεις. Δεν με νοιάζει αν απογοητεύσω τους άλλους. Και οι άλλοι συχνά απογοητεύουν εμένα.. Με νοιάζει πολύ όμως να μην απογοητεύσω τον εαυτό μου... Γιατί?? Γιατί είμαι  ο μόνος που έχω έστω και μία πιθανότητα να με καταλάβω κάποτε. Γιατί όταν πέφτω για ύπνο, μόνος μου βασανίζω το μυαλό μου με σκέψεις που τους άλλους τους κουράζουν.. Γιατί υπάρχουν πράγματα που τα συζητάω μόνο με εμένα.. Γιατί στην τελική, ό,τι και να γίνει, όσα λάθη κι αν κάνω, όσο χαμηλά κι αν πέσω, όσο χάλια κι αν καταντήσω, ΕΓΩ δεν θα με εγκαταλείψω ποτέ.. Και το αντίτιμο γι' αυτό, είναι να προσπαθώ να με κάνω ευτυχισμένο. Πρώτα όπως θέλω εγώ, και μετά όπως θέλουν οι άλλοι.. Και για το τελευταίο δεν είμαι και σίγουρος..